– Dyktatorowi niemal czterdziestomilionowego narodu nie wystarczy kierowanie „najważniejszymi” osobami w państwie, czyli prezydentem, panią premier, marszałkami sejmu i senatu, ale dąży do narzucenia sposobu postępowania i myślenia wszystkich Polaków! Od jego humorów zależy, co wydarzy się w kraju. Wystarczyło, że protestujący kilka dni wcześniej zaśpiewali panu prezesowi jego „ulubioną” piosenkę „trzynastego grudnia Jarek śpi do południa”, a cały naród odczuł jego zły humor. W przypływie fatalnego samopoczucia nie pozwolił marszałkowi sejmu do załagodzenia sporu w Sejmie, w wyniku czego doszło do ostrych starć między rządzącymi a opozycją.
* * *
– „Wraca głęboka komuna, jaką pamiętam z lat 50. XX wieku” – twierdzi w opiniach Czytelnik, a ja protestuję przeciwko takiemu porównaniu, bo to również lata mojej młodości i mam złe wspomnienia. Mój ojciec, uznany za wroga władzy ludowej, musiał meldować się non stop na posterunku milicji. Przeżył on i jego 28 kolegów, bo ubek z powiatu jakimś cudem nie dojechał do naszej wsi w woj. lubelskim. Jednak 7 innych przyjaciół taty miało mniej szczęścia – ówczesna władza nie pozwoliła nawet ich pochować. Mój stryj był aresztowany, ale udało mu się uciec z więzienia. Jak można więc dziś utożsamiać tamtych oprawców z PiS? Dla mnie to opozycja szkodzi Polsce, a nie ugrupowanie Kaczyńskiego.
* * *
– Toczy się dziś ostra dyskusja o nazewnictwie nazistowskich obozów koncentracyjnych. Podobnie rzecz ma się w przypadku Sowietów. Niebawem młodzi ludzie nie będą w ogóle wiedzieli, że zbrodnie sowieckie były dziełem stalinowskiego Związku Radzieckiego. Trzeba jasno i wyraźnie mówić, że naziści to Niemcy, a Sowieci to Rosjanie. Haniebne jest dla mnie również to, że media tak słabo tę zależność podkreślają.
* * *
– Mam 81 lat i od czterech lat czekam na endoprotezę, bo nas, starych, ustawia się na koniec kolejki. By złagodzić ból biodra, muszę przyjmować lek, który jeszcze w listopadzie był darmowy. Po obietnicy pani premier, że seniorzy będą otrzymywać darmowe medykamenty, płacę za niego niemałe pieniądze– a emeryturę mam skromną, nauczycielską. Jestem bardzo rozczarowana postępowaniem tego rządu.
* * *
– „Magistrat bez mobbingu” – czytam artykuł w „Kurierze” i tylko śmiać mi się chce. Obecne procedury, czyli doniesienie podpisane imieniem i nazwiskiem skarżącego spowodowało tylko jedno: mobbing jest dalej, ale nikt nie zechce składać skarg, bo wiadomo, że natychmiast straciłby pracę. W magistracie były wcześniej anonimowe zgłoszenia – nie wierzę, że nie dochodzi tu do mobbingu.
Poglądy zamieszczone w tej rubryce mogą się rozmijać ze stanowiskiem redakcji.
