– WICEPREMIER Morawiecki stara się, by prezydencka obietnica powrotu do starych zasad przechodzenia na emeryturę nie doszła jednak do skutku. Stwierdza bowiem, że Polski na taki model nie stać. A ja i pewnie wielu Polaków czujemy się kolejny raz oszukani! Nie dość, że ekipa PiS kpi sobie z nas i niewiele różni się od poprzedników, to rozbudziła w narodzie nadzieje, że teraz rzeczywiście ważny będzie zwykły Kowalski. Nic z tego! Pieniądze znów znajdują się dla urzędników, parlamentarzystów, ojca Rydzyka, dla nas – tych pracujących i tych na emeryturach – nie ma złamanego grosza więcej.
* * *
– BYŁAM na cmentarzu i przez przypadek wysłuchałam rozmów dużej grupy młodych ludzi, którzy rozprawiali o pracy i życiu na obczyźnie, głównie w Niemczech, i jak traktuje się tam Polaków. Nie było tam zachwytów, a raczej gorycz i smutek, że wykonują najgorsze prace za najniższą stawkę, a śpią w pokojach, po których biegają karaluchy. Zresztą, czy w Polsce zwykli ludzie mają lepiej? Jest dziś trend wśród pracodawców, że zwalniają Polaków, a w ich miejsce zatrudniają o połowę tańszych Ukraińców. Kto nas w końcu obroni przed tym wyzyskiem? W kampaniach wyborczych padają takie piękne, wzniosłe słowa, a potem i tak jest ta sama nędza. Ciągle jesteśmy niewolnikami we własnym kraju i wyrobnikami na emigracji.
* * *
– JAROSŁAW Kaczyński ma zamiar jeździć po kraju – do końca 2017 roku chce odwiedzić 70 miejscowości. Z prasy dowiedziałam się, że wizyty mają na celu przekonywanie narodu o sile jego partii i być zaczątkiem kampanii samorządowej. Mam nadzieję, że usłyszy wiele gorzkich i prawdziwych słów na temat rządów PiS. Miało być nam lepiej, jednak o dobrej zmianie mogą mówić chyba wyłącznie beneficjenci programu 500 plus.
* * *
– W INTERNECIE robi furorę film młodego szczecinianina o śródmiejskich oficynach. Mnie zaś ciekawi, czy w takim podwórku studni byli kiedykolwiek szczecińscy radni, którzy tak ochoczo zgodzili się na podwyżki czynszów za lokale komunalne? Taka wizytacja miejskiego zasobu mieszkaniowego, szczególnie tego w odrapanych, szarych i smutnych podwórzach, do których nigdy nie dochodzi światło słoneczne, może otrzeźwiłaby ich umysły. Ja mieszkam właśnie w takiej zapyziałej oficynie, na I piętrze, więc światło pali się u mnie na okrągło i już płacę – razem z wodą, ściekami i śmieciami – tysiąc złotych czynszu. Co będzie po podwyżce – boję się myśleć.
Poglądy zamieszczone w tej rubryce mogą się rozmijać ze stanowiskiem redakcji.
