Miejsce: Kino Pionier 1907
Czas: 04.04.2025 - 10.04.2025
Z okazji przypadającej w 2025 roku 100. rocznicy urodzin Wojciecha Jerzego Hasa Stowarzyszenie Kin Studyjnych zaprasza na wyjątkowy przegląd filmów reżysera zatytułowany HAS. KRONIKI WYOBRAŹNI. Na ekrany powrócą wszystkie filmy w wersjach odrestaurowanych cyfrowo oraz z angielskimi napisami. W Kinie Pionier 1907 w Szczecinie podzielony zostanie na dwie części. Pierwsza odsłona odbędzie się z okazji setnej rocznicy urodzin i pokazanych zostanie siedem pierwszych filmów Hasa. Druga część zaplanowana została na październik z okazji 25. rocznicy śmierci mistrza.
4 kwietnia – Pętla (1957)
Jeden z najdojrzalszych debiutów w historii kina. Pierwsza autorska adaptacja Hasa, której literacki pierwowzór podporządkował własnej poetyce i problematyce, czyniąc z obyczajowej opowieści o warszawskim alkoholiku historię egzystencjalną o samotnym, wyobcowanym artyście nieradzącym sobie z życiem. Bohater-outsider, eksponowana scenografia (słynna „rupieciarnia Hasa”), pesymistyczna wizja świata, fatalizm ludzkiego losu, niszczycielska siła czasu – wszystko to stanowi zapowiedź dalszej twórczości.
5 kwietnia – Pożegnania (1958)
Nostalgiczny melodramat z historią w tle. Film przez tematykę wojenną wpisujący się w tzw. nurt psychologiczny szkoły polskiej, przede wszystkim, jako druga fabuła Hasa, stanowi rozwinięcie poetyki debiutanckiej „Pętli”. Wycofany bohater-intelektualista, poczucie przemijania i końca pewnego świata, willa „Quo vadis” jako najsłynniejsza hasowska rupieciarnia – to już rozpoznawalne cechy autorskiego stylu. „Pożegnania” pozostają też wciąż niezwykłą love story, z niebanalną parą kochanków i pierwszym powojennym przebojem wylansowanym przez kino, śpiewaną przez Sławę Przybylską niezapomnianą piosenką „Pamiętasz, była jesień” w tle.
6 kwietnia – Wspólny pokój (1959)
Adaptacja wydanej w 1932 roku i wówczas skandalizującej („pornograficzny paszkwil”) środowiskowej powieści Zbigniewa Uniłowskiego, który sportretował w niej członków literackiej grupy „Kwadryga”. Has odczytał ją po swojemu, ignorując ów towarzysko-personalny podtekst, łagodząc naturalistyczny ton i widząc w losach bohaterów historię bardziej uniwersalną, opowieść o młodych, niespełnionych artystach, wrażliwych outsiderach pogrążonych w marazmie i kultywujących swe wyobcowanie.
7 kwietnia – Rozstanie (1960)
Komedia sentymentalna – jak nazwał ją sam Has – i kolejna w jego twórczości gra melodramatycznymi konwencjami, gdzie za gatunkowym kostiumem kryje się podszyta melancholią opowieść o przemijaniu, niemożności powrotu do przeszłości, poczuciu samotności. Kameralne kino stanowiące wizytówkę stylu reżysera, z Lidią Wysocką, gwiazdą przedwojennego kina i Władysławem Kowalskim, nowym aktorskim odkryciem Hasa w rolach głównych.
8 kwietnia – Złoto (1961)
„To nie jest film o tematyce produkcyjnej – powiedział reżyser – To jest film o ludziach. W tym filmie będzie mnóstwo kontrastów – zwykłe, osobiste ludzkie sprawy, ludzie pochłonięci tymi sprawami na tle wielkiej budowy”. Istotnie, dzięki typowej dla reżysera poetyce i umiejętności kreślenia kameralnych portretów bohaterów, film zamiast typowego „produkcyjniaka” stał się przypowieścią o poszukiwaniu wartości, o radości, ale i o szarzyźnie ludzkiego życia.
9 kwietnia – Jak być kochaną (1962)
„Jak być kochaną” oparty jest na monologach wewnętrznych głównej bohaterki. Wspomnienia Felicji przenoszą widzów nie tylko w brutalną rzeczywistość II wojny światowej, naznaczoną cierpieniem, grozą i lękiem, ale również w świat subtelnej, wrażliwej i kochającej młodej dziewczyny, która robi wszystko by uratować kochanego przez siebie i podziwianego mężczyznę.
10 kwietnia – Rękopis znaleziony w Saragossie (1964)
Jeden z najbardziej niezwykłych polskich filmów kostiumowych. Przedziwne perypetie Alfonsa van Wordena podczas jego podróży do Madrytu, gdzie ma objąć służbę w gwardii walońskiej, są okazją do opowiadania – przez spotykane przez niego postaci – kolejnych intrygujących historii. Bohater kilkakrotnie w zagadkowy sposób powraca do punktu wyjścia – tajemniczej karczmy i jej upiornego otoczenia, by ponownie wyruszać w znane mu czasy i przestrzenie, jednak za każdym razem wypełnione innymi postaciami i widziane z innej perspektywy.
DRUGA CZĘŚĆ PRZEGLĄDU: PAŹDZIERNIK 2025
Szyfry (1966)
Lalka (1968)
Sanatorium pod klepsydrą (1973)
Nieciekawa historia (1982)
Pismak (1984)
Osobisty pamiętnik grzesznika przez niego samego spisany (1985)
Niezwykła podróż Baltazara Kobera (1988)
