Głaz z wyrytą sentencją z Schillera, przypominającą o naturze „nieskończenie podzielonym Bogu". Opodal malownicze ruiny opuszczonego folwarku i przez dziesięciolecia pozbawione ingerencji człowieka podmokłe tereny Doliny Grzęzińca, które stały się siedliskiem wielu chronionych gatunków fauny i flory. Taki znamy Alt Buchholz ze współczesnego Bukowa. Jak była przeszłość tego miejsca?

Na półki szczecińskich księgarń właśnie trafia „Bukowo" dra Marka Łuczaka, czyli kolejna odsłona historii Szczecina.

- Bukowo to dawny XVIII-wieczny folwark Buchholz, powstały na zachód od Gocławia i na północ od Golęcina. W połowie XIX wieku od folwarku oddzielono część gruntów, na których powstały gospodarstwa rolne, głównie w rejonie ul. Bukowskiej, nazwane Neu Buchholz. Sam folwark otrzymał wówczas nazwę Alt Buchholz. Na terenie Neu Bucholz w XIX i XX wieku powstały liczne cegielnie w rejonie ul. Górnej, gospodarstwa rolne, niewielkie osiedla domków z lat 30. XX wieku w rejonie ul. Ludgardy i Szosy Polskiej oraz przy ul. Okólnej. Dzisiejsze Bukowo, położone na dawnych gruntach Stołczyna, Golęcina i