Surrealistycznie na placu [FELIETON]

 

„Surrealistyczne, acz miłe" mawiał grany przez Hugh Granta bohater filmu „Notting Hill". Podobna myśl, tyle że z mocnym akcentem na słowo „surrealistyczne", przychodzi do głowy na widok placu Orła Białego w Szczecinie. Miłe, że komuś chce się o miejskich przestrzeniach myśleć kreatywnie, ale „metamorfoza" placu daje póki co efekt surrealistyczny właśnie. Oczywiście dalej, jak kiedyś, jest tu pusto, tylko że jeszcze więcej tej pustki w pustce, bo jak ma być w styczniu w miejscu, gdzie nie ma czego szukać, nawet parkingu. Dokoła placu ustawiono „barykady" z donicami z roślinkami. Niestety donice po kilku miesiącach wyglądają obskurnie, a zieleń często gęsto jest w stanie wskazującym na agonię. Trudno wyrokować czy powstanie na placu Orła już upadło, trwa czy też mieszkańcy dopiero szykują się do obrony przed zastępami samochodów, ale atmosfera oblężenia jest gęsta. Vis - a - vis wejścia do Akademii Sztuki, na jezdni, ustawiono dwie ławki (jest możliwe, że się nie poznałam na instalacji artystycznej!), które spektakularnie potęgują absurd i „grozę" miejsca, podobnie, jak namiot wezyra z plastikowym lodowiskiem... Krótko rzecz ujmując: jest bałagan estetyczny i tymczasowość. Może jednak zróbmy ten plac Orła zamknięty dla aut tylko sezonowo, czyli na przykład od maja do września, kiedy jest szansa na przyciągnięcie ludzi. Zamiast amatorskich donic zainwestujmy długoterminowo w elegancką zieleń miejską (np. jak na Nowym Świecie w stolicy) i takież meble. Jedno jest pewne - po zmianach wiele lepiej nie jest... Byle do wiosny?

(lem)