Pukają po nich, czyli dlaczego ojczyzna wzywa?

 

To był leniwy sobotni poranek. Przerwany pukaniem pięścią do drzwi. Tym razem to nie sąsiadka lecz ojczyzna o pana Tadka się upominała. O niego - policyjnego emeryta, sporo po pięćdziesiątce, czyli - jak się miało okazać - o… „rezerwę osobową do służby w okresie zagrożenia bezpieczeństwa państwa".

Ze służby odszedł ponad dekadę temu. Z podlegającego KWP ówczesnego pododdziału antyterrorystycznego.

- Znajomy zawsze mi powtarzał: „Zadbaj w życiu, żeby pukali do ciebie, a nie po ciebie". Starałem się, ale mam wrażenie, że w sobotę ten luksus mi odebrano - mówi pan Tadek. - W drzwiach stanął chłopak po cywilnemu, machnął „blachą" i wchodząc do domu rzucił, że zaraz mi wytłumaczy, dlaczego ojczyzna mnie wzywa. ©℗

Cały artykuł w „Kurierze Szczecińskim”, e-wydaniu i wydaniu cyfrowym z 19 marca 2018 r.

Arleta Nalewajko

Fot. Robert Stachnik (arch.)