Wtorek, 16 lipca 2024 r. 
REKLAMA

Przegląd polskich filmów dokumentalnych. Niezwykli, silni, genialni

Data publikacji: 03 grudnia 2021 r. 12:39
Ostatnia aktualizacja: 03 grudnia 2021 r. 13:01
Przegląd polskich filmów dokumentalnych. Niezwykli, silni, genialni
Podczas przeglądu widzowie obejrzą m.in. film dokumentalny o Barbarze Krafftównie. Fot. materiały dystrybutora  

Przegląd pn. „Polski Dokument 2021: Niezwykli, Silni, Genialni” odbędzie się w szczecińskim kinie Zamek – od piątku (3 grudnia) do niedzieli. Seanse poświęcone będą wybitnym postaciom życia artystycznego i społecznego: reżyserowi – Andrzejowi Żuławskiemu, poecie – Zbigniewowi Herbertowi, księdzu – Adamowi Bonieckiemu, cenionej sportsmence – Aleksandrze Roli i niezwykłej aktorce – Barbarze Krafftównie.

Trzy dni z dokumentem

– Zaprosiliśmy do udziału w przeglądzie filmy, które bardzo wyróżniają się w tegorocznej produkcji dokumentalnej. Sięgnęliśmy też po nieco starszy, bardzo piękny, mądry i ciągle aktualny film o księdzu Bonieckim, którego mądrość życiowa zachwyca i inspiruje. Potrzebujemy takich spotkań – mówi Krzysztof Spór z kina Zamek. – Historia reżysera i najsłynniejszego polskiego filmu, który nigdy nie powstał w zamierzonym kształcie, trudne i poruszające losy Zbigniewa Herberta, niezwykły świat Barbary Krafftówny oraz w kontrze do tej poezji, opowieść o młodej kobiecie, która pięściami toruje sobie drogę przez życie. Każda z tych postaci to osobowość niezwykła, silna, genialna – dodaje.

Oto program wydarzenia: 3 grudnia (piątek), godz. 19.30 – „Ucieczka na Srebrny Glob”, 4 grudnia (sobota), godz. 15.30 – „xABo: Ksiądz Boniecki”, 4 grudnia (sobota), godz. 17.30 – „Furia”, 5 grudnia (niedziela), godz. 17.30 – „Herbert. Barbarzyńca w ogrodzie”, 5 grudnia (niedziela), godz. 19.30 – „Krafftówna w krainie czarów”.

Pierwszy z filmów to dokument o największej tajemnicy i największym niespełnionym marzeniu polskiego kina. „Na srebrnym globie” Andrzeja Żuławskiego mogło stać się jednym z najbardziej przełomowych filmów science fiction w historii. Rozmach produkcyjny, gwiazdorska obsada, rewolucyjne kostiumy i scenografia zapowiadały arcydzieło. Dlaczego zatem władze kinematografii PRL wstrzymały produkcję na dwa tygodnie przed zakończeniem zdjęć, czy zdecydowały o tym względy ekonomiczne, polityczne, artystyczne czy osobiste?

O Krafftównie na koniec

„xABo: Ksiądz Boniecki” to portret filozofa, redaktora, zakonnika, pielgrzyma, duchowego przewodnika, a przede wszystkim człowieka w drodze, jak portretuje go w swoim kinowym autorskim dokumencie Aleksandra Potoczek. Ekipa filmowa, kręcąc dokument, przebyła wraz z bohaterem 50 tysięcy kilometrów i podczas trzech lat wspólnej wędrówki była świadkiem setek poruszających osobistych spotkań. Historia ta zaczęła się zaś na lotnisku w… Goleniowie.

Bohaterką filmu „Furia” jest Ola, która marzy o karierze zawodowej fighterki. Chciałaby się w końcu wyrwać z prowincjonalnego blokowiska, zostawić za sobą osiedlowe patologie i rozpocząć życie na własny rachunek. Na treningach daje z siebie wszystko i jej marzenie zaczyna się powoli materializować. Ale piętrzą się też przeszkody: wraz ze stawką walk rośnie stres, mnożą się kontuzje i konflikty. Żeby osiągnąć sukces, dziewczyna musi w zasadzie wyrzec się prywatnego życia, choć jednocześnie rozpaczliwie szuka bliskości i uczucia.

Ponad 20 lat po śmierci artysty, „Herbert. Barbarzyńca w ogrodzie” ukazuje jego skomplikowaną i złożoną osobowość. Twórcom filmu udało się dotrzeć do osób, które osobiście znały poetę i nigdy publicznie nie wypowiadały się na jego temat. Jest to pierwszy film zrealizowany we współpracy z Fundacją im. Zbigniewa Herberta oraz jego spadkobiercami. Dzięki wglądowi we wspomnienia i doświadczenia bliskich mu osób, a w szczególności jego żony Katarzyny, podążając jego śladami z Polski, poprzez Europę, do Stanów Zjednoczonych, twórcy filmu zadają pytanie o cenę, jaką autor „Pana Cogito” musiał ponieść za swoją wrażliwość i niezależność.

Ostatni film, jaki zostanie pokazany podczas przeglądu, to portret wybitnej aktorki teatralnej i filmowej, który przeprowadza widza do świata właściwie już nieistniejącego, bo jak mówi Barbara Krafftówna w filmie, „Ogromny świat, w którym żyłam jest już po tamtej stronie lustra…”. Artystka staje się w filmie postacią bez wieku, albo niczym mała Alicja z baśni, przekracza granicę realizmu. Przez lata było to zresztą kluczem jej aktorstwa. Główną narracją filmu są monologi wewnętrzne bohaterki, te archiwalne, zbierane przez lata przez narratora i scenarzystę filmu, Remigiusza Grzelę i te nagrane współcześnie. Monologi te nawiązują do najwybitniejszej filmowej roli Krafftówny w filmie Wojciecha Jerzego Hasa – „Jak być kochaną”.

(MON)

REKLAMA
REKLAMA

Dodaj komentarz

HEJT STOP
0 / 500


REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA