W lutym, jak co roku, Berlin będzie światową stolicą kina. W konkursie głównym festiwalu Berlinale widzowie zobaczą m.in. film „Twarz” Małgorzaty Szumowskiej. Polskich akcentów będzie więcej.
Dobra passa polskiego kina trwa. Po ubiegłorocznym Srebrnym Niedźwiedziu dla Agnieszki Holland za „Pokot”, kolejny polski film zakwalifikował się do konkursu głównego. O statuetkę Złotego Niedźwiedzia powalczy „Twarz” Małgorzaty Szumowskiej – opowieść o mężczyźnie, który w wypadku stracił twarz i ze względu na swój nowy wygląd zmaga się z brakiem akceptacji przez otoczenie.
Już trzeci raz Szumowska stanie w szranki konkursu głównego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego Berlinale. W 2013 roku jej film „W imię…” z Andrzejem Chyrą w roli głównej otrzymał nagrodę za najlepszy obraz o tematyce LGTB, a w 2015 roku Szumowska otrzymała Srebrnego Niedźwiedzia za film „Ciało”. Rok później zaproszono ją do jury festiwalu.
Polscy reżyserzy, choć wielokrotnie byli doceniani w Berlinie, jeszcze nigdy nie zdobyli nagrody głównej Berlinale. Czy tym razem los się odmieni?
W konkursie głównym film Małgorzaty Szumowskiej będzie konkurował z kilkunastoma filmami z całego świata, m.in. z „Wyspą psów” Wesa Andersona (USA), „Evą” Benoita Jacquota (Francja), „W korytarzach” Thomasa Stubnera (Niemcy). Kandydatem do Złotego Niedźwiedzia jest też rosyjsko-polsko-serbska koprodukcja „Dowłatow” Aleksieja Germana juniora ze zdjęciami Łukasza Żala, autora zdjęć oscarowej „Idy”. Przewodniczącym jury będzie w tym roku niemiecki reżyser i scenarzysta Tom Tykwer.
Łącznie podczas trwającego od 15 do 25 lutego festiwalu Berlinale miłośnicy kina, dla których przygotowano trzysta tysięcy biletów, będą mogli obejrzeć ponad 400 filmów z całego świata. Zostaną pokazane nie tylko w konkursie głównym, lecz także w przeglądach: Panorama, Berlinale Shorts, Generation, Perspektive Deutsches Kino i innych, które zostaną zorganizowane w kilkunastu różnych kinach.
Berlinale, obok festiwali w Cannes i Wenecji, to jedno z najważniejszych miejsc prezentacji sztuki filmowej w Europie, wciąż cieszące się opinią festiwalu kina zaangażowanego. W latach podziału Niemiec niezwykle ważny był tu dialog między wschodnią a zachodnią częścią kraju. Również i teraz filmy, które kandydują do głównych nagród, mniej lub bardziej dotyczą aktualnych problemów społecznych i politycznych.
W 2016 roku Berlinale wygrał poruszający dokument „Ogień na morzu” (Włochy, Francja) w reżyserii Gianfranco Rosiego, mówiący o losie uciekinierów i kryzysie migracyjnym, widzianym z włoskiej wyspy Lampedusa. Rok temu Złoty Niedźwiedź powędrował do węgierskiej reżyserki Ildiko Enyedi. Nagrodzono jej film „Dusza i ciało”, opowiadający o sile podświadomości i traum, ujawniających się w marzeniach sennych.
Tekst i fot. Monika STEFANEK
Na zdjęciu: głównym miejscem festiwalu jest Berlinale Palast na placu Poczdamskim.
