Słowo hazard pochodzi od arabskiego określenia „az-zahr", które oznacza kostkę do gry w kości. Hazard istnieje, odkąd istnieje ludzkość. Pierwsze kości do gry znaleziono w wykopaliskach na terenie Mezopotamii. Podobno już 4000 lat p.n.e. babilońscy żołnierze organizowali wyścigi konne, grano w Chinach 2300 lat p.n.e. Dowody uprawiania gier hazardowych zapisane są w inskrypcjach na piramidzie Cheopsa. Z zachowanych przekazów wynika, że grze w kości oddawali się namiętnie Juliusz Cezar i Marek Antoniusz, Kaligula, Klaudiusz i Neron. W czasach nam bliższych, nałogowymi graczami byli między innymi: Kartezjusz, Casanova, Fiodor Dostojewski, Henryk Wieniawski, Tadeusz Boy-Żeleński czy Ludwik Solski.

Pierwsze europejskie kasyno zostało otwarte wcale nie w słynnym Monte-Carlo, ale we włoskiej Wenecji. Przybytek zamknięto dość szybko, ponieważ uznano, że powoduje on zubożenie miejscowej szlachty. Kościół Katolicki potępiał hazard i nawet zdefiniował go jako jeden z grzechów. W XVIII wieku zakazy hazardu zostały wprowadzone w wielu krajach europejskich, między innymi w