Dwadzieścia jeden postulatów gdańskich znalazło się na liście UNESCO. Oryginalna tablica z tymi dezyderatami wita wchodzących na wystawę stałą Europejskiego Centrum Solidarności w Gdańsku.

Gdańskie żądania strajkujących w sierpniu 1980 r. obecne są w podręcznikach szkolnych. O 36 postulatach wysuniętych przez szczecińskich robotników (i nie tylko) w sierpniu 1980 r. panuje cisza. Tablice zniknęły, a pamięć o nich pozostała tylko na zdjęciach i w ludziach. A przecież to w Szczecinie podpisano pierwsze porozumienia z rządem, w których zawarto ideę powołania wolnych i niezależnych od rządu związków zawodowych. To postulaty polityczno-ekonomiczno-socjalne z miasta Gryfa zostały jako pierwsze uznane przez władze i skierowane do realizacji. To tu Międzyzakładowy Komitet Strajkowy przekształcił się w Międzyzakładową Komisję Robotniczą i rozpoczął mozolne próby budowania od podstaw robotniczego związku, a 17 września 1980 r. jego przedstawiciele wywarli decydujący wpływ na charakter i sposób jego powstania. O tym wszystkim Polacy prawie nie pamiętają…

18 sierpnia 1980