W piątek (8 marca 2019 r.) zmarł profesor Eugeniusz Skrzymowski, inżynier, specjalista budowy statków. Dzięki jego zaangażowaniu Szczecin stał się silnym ośrodkiem naukowym w dziedzinie technologii okrętowych.
Eugeniusz Skrzymowski urodził się 23 czerwca 1925 roku w Białej koło Radzynia Podlaskiego. Jego ojciec, Bronisław, prowadził firmę budowlaną. Rodzina wychowała dzieci w duchu patriotycznym. Zapłaciła za to straszną cenę. Podczas wojny ojciec małego Eugeniusza został aresztowany przez Niemców. Torturowany, zginął w KL Auschwitz. Podobny los spotkał jego czterech braci.
Podczas okupacji młody Gienio uczęszczał na tajne komplety. Zatrudnił się w Spółdzielni "Społem". Działał w konspiracyjnym harcerstwie, jednak aby nie dać się zdekonspirować, wyjechał do Warszawy i tam pracując, kontynuował naukę. Działał w Szarych Szeregach. Dwa dni przed wybuchem powstania warszawskiego aresztowany w łapance. Udało mu się jednak zbiec z obozu przejściowego.
Po wojnie rozpoczął studia na Wydziale Budowy Okrętów Politechniki Gdańskiej. W 1951 roku otrzymał dyplom magistra inżyniera.
Już na trzecim roku studiów został asystentem kierownika wydziału budowy okrętów w Stoczni Gdańskiej. Nadzorował m.in. prace wykończeniowe na rudowęglowcu "Sołdek". Współpracował ze słynnym Jerzym Doerfferem, późniejszym profesorem Politechniki Gdańskiej.
Eugeniusz Skrzymowski brał też udział przy opracowywaniu dokumentacji 17-metrowych kutrów stalowych (podstawy polskiego rybołówstwa bałtyckiego) oraz trawlerów.
Po 1950 roku E. Skrzymowski pełnił kolejne stanowiska kierownicze w Stoczni Gdańskiej - w wydziałowym biurze prefabrykacji, kierownika pochylni. Jego zespół opracowywał produkcję statków spawanych. W Gdańsku był również kierownikiem wydziału kadłubowego, potem zastępcą szefa produkcji. Następnie kierował Stocznią Gdynia (wtedy im. Komuny Paryskiej). Wspólnie z prof. Jerzym Doerfferem opracował przekształcenie jej z zakład specjalizujący się w budowie dużych statków.
Od 1957 roku rozpoczyna się szczeciński etap życia E. Skrzymowskiego. W Stoczni Szczecińskiej im. Adolfa Warskiego dyrektorem był wtedy Henryk Jendza. Eugeniusz Skrzymowski został szefem technicznym - potem dyrektorem technicznym. We współpracy z J. Doerfferem rozpoczął program stworzenia w Szczecinie nowoczesnego ośrodka stoczniowego, zdolnego rywalizować ze stoczniami zachodnimi. W jego ramach modernizowano teren byłej stoczni "Odra", odbudowywano i modernizowano obiekty byłej stoczni "Wulkan". Był też głównym autorem blokowej metody budowy statków o nośności 10 i 14,5 tys. DWT, co skracało czas ich montażu.
Od 1962 roku (po śmierci H. Jendzy) był przez dwa lata dyrektorem Stoczni Szczecińskiej.
"W 1964 r., w związku z zamiarem przejścia do pracy naukowej, został powołany na pełnomocnika przemysłu okrętowego, z zadaniem pomocy Politechnice Szczecińskiej w realizacji Uchwały 237/62 Rady Ministrów zobowiązującej resort szkolnictwa wyższego do uruchomienia kierunku okrętowego w tej szkole" - czytamy w jednym z opracowań. Eugeniusz Skrzymowski rozpoczyna etap pracy dydaktycznej i naukowej. Pełnił m.in. funkcję prodziekana Wydziału Budowy Maszyn ds. studiów okrętowych oraz seniora budowy obiektów dydaktyczno-laboratoryjnych Instytutu Okrętowego. Za jego sprawą Szczecin umacnia się jako ośrodek naukowy dla kadr stoczniowych.
Od 1970 roku zostaje dyrektorem nowo powstałego Instytutu Okrętowego, dla którego w kolejnych latach (1972-77) zbudowano budynek, w którym obecnie mieści się Wydział Techniki Morskiej i Transportu. W latach 1982-87 jest prorektorem Politechniki Szczecińskiej ds. nauki, w 1987 - dyrektorem Instytutu Okrętowego, w latach 1991-1993 dziekanem WTM (od 1992 r. na stanowisku prof. zwyczajnego).
Był członkiem licznych stowarzyszeń, organizacji, gremiów oraz ciał naukowych, autorem wielu publikacji, organizatorem konferencji naukowych. Wielokrotnie odznaczony.
Do ostatnich dni był zaangażowany w sprawy sektora, któremu poświęcił życie zawodowe i naukowe. Wierzył, że w Szczecinie odrodzi się przemysł stoczniowy na skalę, do której doprowadziła m.in. jego aktywność.
Szczecin, Wybrzeże i Polska straciły wybitnego inżyniera okrętownika i naukowca.
(kl)
Fot. Elżbieta Kubowska
