Nie żyje Longin Komołowski, człowiek Solidarności, były poseł na Sejm RP, były wicepremier w rządzie Jerzego Buzka, prezes Stowarzyszenia Wspólnota Polska - taką informację w piątek, 30 bm., wieczorem, na Twitterze opublikował Jerzy Polaczek, poseł PiS.
Komołowski od czerwca 2010 r. pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia Wspólnota Polska. Zastąpił na tym stanowisku tragicznie zmarłego w katastrofie lotniczej pod Smoleńskiem Macieja Płażyńskiego. Był posłem dwóch kadencji w latach 1997–2001 i 2007–2011 (jako kandydat bezpartyjny z listy PiS w okręgu szczecińskim). Później kandydował bez powodzenia na senatora z własnego komitetu wyborczego z poparciem komitetu Obywatele do Senatu.
W latach 1997–2001 był ministrem pracy, a w latach 1999–2001 ministrem pracy i polityki społecznej i wicepremierem. Od 2000 r. do 2015 r. prezes Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego.
Zawodowo do 2002 r. był związany ze Stocznia Szczecińską, gdzie pracował jako ślusarz, zaopatrzeniowiec oraz kierownik wydziału kontroli jakości. Brał udział w strajku okupacyjnym w czasie wydarzeń grudniowych (17–22 grudnia 1970) oraz w tzw. strajku Bałuki (24–27 stycznia 1971). W latach 1977–1980 był członkiem PZPR.
Od 17 do 30 sierpnia 1980 r. uczestniczył w strajku w stoczni zakończonym zawarciem porozumienia z delegacją rządową. We wrześniu 1980 r. został członkiem NSZZ Solidarność. W 1981 r. należał do grupy roboczej opracowującej projekty ustaw o samorządzie pracowniczym i przedsiębiorstwie państwowym. Po wprowadzeniu stanu wojennego uczestniczył w strajku okupacyjnym w stoczni (13–16 grudnia 1981 r.).
W 1982 r. współorganizował podziemne struktury „Solidarności” w Szczecinie, w kolejnych latach uczestniczył w podziemnej działalności związku, organizował druk i kolportaż wydawnictw drugiego obiegu oraz ich przerzut do Szwecji. Od 1984 r. był członkiem Rady Koordynacyjnej Pomorza Zachodniego. W latach 1988–1989 współtworzył Międzyzakładowy Komitet Organizacyjny „Solidarności”. Wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany przez organy bezpieczeństwa PRL.
W 1989 r. powrócił do legalnej działalności w „Solidarności”. Został przewodniczącym Komisji Zakładowej w szczecińskiej stoczni i wiceprzewodniczącym zarządu regionu związku. W latach 1990–1997 pełnił funkcję przewodniczącego regionalnych struktur Solidarności, zasiadał w jej Komisji Krajowej oraz Prezydium. W 1996 r. był współinicjatorem powołania Szczecińskiego Porozumienia Prawicy.
W latach 1998–2002 był przewodniczącym Ruchu Społecznego AWS w regionie zachodniopomorskim. W 2011 r. bezskutecznie ubiegał się o mandat poselski w kolejnej kadencji. W 2002 r. został właścicielem firmy Longin Komołowski Konsulting zajmującej się doradztwem gospodarczym. Pięć lat wcześniej zasiadał w zarządzie firmy ENEA Operator.
W lutym 2015 r. był mediatorem w konflikcie między zarządem i pracownikami Jastrzębskiej Spółki Węgłowej.
Urodzony w Czaplinku Longin Komołowski zmarł w Warszawie. 5 stycznia 2017 r. obchodziłby swoje 69. urodziny.
(opr. MIR)
Fot.: Robert STACHNIK (arch.)
Info: za Wikipedia
