12 maja na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie pożegnamy Antoniego Kadziaka, działacza opozycji, członka NSZZ „Solidarność”, przywódcę najdłuższego strajku w Szczecinie podczas stanu wojennego zorganizowanego w Polmozbycie.
Antoni Kadziak, urodzony w 1943 r. w Częstochowie, przeżył 75 lat. Był absolwentem Politechniki Szczecińskiej. W marcu 1968 r. współorganizował studencką demonstrację. Od 1980 r. członek „Solidarności”, zakładał związek w Polmozbycie, był szefem sztabu strajkowego w tym przedsiębiorstwie. Aresztowany w grudniu 1981 r., skazany za działalność związkową na 5 lat więzienia. Po wyjściu na wolność, na mocy amnestii w 1983 roku, udzielał się w Szczecińskim Klubie Katolików. W 1988 r. uczestniczył w strajku okupacyjnym w Porcie Szczecińskim.
Po zmianie ustroju włączył się w działalność polityczną. Przynależał kolejno do Ruchu Obywatelskiego Akcja Demokratyczna, Unii Demokratycznej i Unii Wolności. W latach 1990 – 1998 był radnym miasta Szczecina, w I kadencji z listy OKP, w drugiej – z listy Unii Demokratycznej. W kadencji 1994 – 1998 był także wiceprzewodniczącym Sejmiku Samorządowego Województwa Szczecińskiego.
W uznaniu zasług odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Wolności i Solidarności.
(a)
