W KURIERZE. Szczecin tylko dla samochodów

 

Podróżujący samochodem osobowym zajmuje powierzchnię 50 metrów kwadratowych, a więc dziesięciokrotnie więcej niż osoba podróżująca komunikacją zbiorową. Z pasa jezdni o szerokości 3,5 metra może w przeciętnych warunkach miejskich skorzystać w ciągu godziny: 20 000 pieszych, 6000 rowerzystów, 12 000 pasażerów autobusu, ale tylko 1200 pasażerów samochodów osobowych.

To nie jest wyliczenie nawiedzonych „roweroterrorystów”, tych wskaźników uczą się studenci Politechniki Warszawskiej, chyba najbardziej doświadczonej w projektowaniu rozwiązań komunikacyjnych w Polsce. Niestety informacje te z trudem docierają do szczecinian i szczecińskich urzędników, którzy wciąż promują koncepcje rodem z ubiegłego wieku.

Gdy śledzi się publiczne dyskusje na temat komunikacji, ruchu w mieście i miejsc parkingowych – w mediach tradycyjnych oraz społecznościowych – pojawia się grupa identyfikująca się jako „normalni”. To posiadacze samochodów przekonani, że miasto należy wyłącznie do nich. Wszelkie zmiany na rzecz zrównoważenia sposobów przemieszczenia się po stolicy Zachodniopomorskiego traktują jak zamach na ich niezbywalne prawa. Nieważne, czy chodzi o pieszych, rowerzystów czy podróżujących środkami komunikacji miejskiej. Największym wrogiem „normalnych” są oczywiście rowerzyści. Dlaczego? Stosując tanią psychoanalizę, samochód w Polsce to wciąż symbol statusu i sukcesu życiowego. Pokutuje doświadczenie peerelowskie, gdzie rower był dla tych biednych i ze wsi. Choć dziś niektóre jednoślady kosztują dziesiątki tysięcy złotych w porównaniu z wiekowymi bmw czy mercedesami, to właściciele tych aut nadal uważają się za kogoś lepszego.

W ostatnich latach lobby rowerowe (traktowane jako pozytywny element próby zrównoważenia transportu miejskiego) zyskało na znaczeniu. Nawet w Szczecinie opornie, ale jednak odchodzi się od traktowania bicyklów wyłącznie jako rozrywki i rekreacji. Nieoczekiwany przez wszystkich sukces roweru miejskiego także wymusił zmianę postrzegania rowerzystów. To zaś skutkuje falą agresywnych komentarzy „normalnych”, którym rower „zabiera” fragment jezdni, czy – o zgrozo – miejsca do parkowania. Sztandarowym dowodem na taki zamach jest przebudowa placu Żołnierza Polskiego. Główny argument: „zlikwidowano kilkadziesiąt tak bardzo potrzebnych miejsc parkingowych”. Oczywista nieprawda. Z prawidłowych 23 jest 20, bo… 2 stały się miejscami dla osób niepełnosprawnych. Zniknęło wyłącznie kilkanaście nielegalnych miejsc postojowych. I właśnie o te nielegalne miejsca rozbija się sprawa. Szczecińscy kierowcy parkują gdzie chcą i jak chcą. Rozjeżdżają przy tym chodniki, trawniki i ścieżki rowerowe. Policja z reguły reaguje wyłącznie na ekstremalne wypadki parkowania, jak zastawienie torów tramwajowych, na resztę skwapliwie przymyka oko. Funkcjonariusze, zresztą też w radiowozach, nawet pod własnymi komisariatami potrafią popisać się ułańską fantazją. Z kolei, gdy straż miejska obudziła się z letargu i zaczęła ścigać parkujących nielegalnie przy Trasie Zamkowej, natychmiast stała się wrogiem publicznym.

Więcej w magazynowym Kurierze Szczecińskim i e-wydaniu z 13 maja 2016

Artur RATUSZYŃSKI