Szczecińska „Oda do radości” [GALERIA]

W samo południe wspólne śpiewanie Ody do radości. Fot. Ryszard PAKIESER  

„O, radości, iskro bogów, kwiecie Elizejskich Pól, święta, na twym świętym progu staje nasz natchniony chór” – tak śpiewali w środę 1 maja szczecinianie w 20. rocznicę wejścia Polski do Unii Europejskiej.

Dzień 1 maja jest z jednej strony świętem pracy a z drugiej dniem akcesu do struktur europejskich. Nic więc dziwnego, że na ten dzień dwie partie najsilniej kojarzone z tymi dwoma wydarzeniami zwołały swoich zwolenników do wspólnego świętowania. Na placu Grunwaldzkim spotkali się o godz. 10.30 sympatycy Platformy Obywatelskiej, a o godz. 10.45 pod pomnikiem Czynu Polaków zwolennicy Nowej Lewicy.

Na placu Grunwaldzkim był również obecny Bartosz Arłukowicz, jedynka na listach PO z okręgu zachodniopomorskiego i lubuskiego. W swoim przemówieniu wygłoszonym do przybyłych mówił o tym, jak ważne są mające się odbyć w czerwcu wybory do Europarlamentu.

– To już nie jest ta Europa, którą znamy od wielu lat. To jest Europa, która ma za naszą granicą wojnę – mówił Bartosz Arłukowicz. – To jest moment, kiedy musimy podjąć decyzję, jaka będzie Europa w ciągu najbliższych lat. Bezpieczeństwo staje się kluczowym wyzwaniem.

Po krótkim wiecu na placu Grunwaldzkim zwolennicy PO przemaszerowali aleją Jana Pawła II w stronę Jasnych Błoni, gdzie w samo południe miało się odbyć wspólne śpiewanie „Ody do radości”.

W tej samej okolicy wyznaczyli sobie spotkanie zwolennicy lewicy, którzy gromadzili się w okolicach pomnika Czynu Polaków. Do przybyłych przemawiał Dariusz Wojcieszek, sekretarz szczecińskich struktur Nowej Lewicy.

– Dzięki Unii Europejskiej Polska otworzyła się na nowe możliwości, ale i na nowe wyzwania – przemawiał Dariusz Wojcieszek. – Dziś świętujemy nie tylko członkostwo w Unii, ale przede wszystkim godność pracy i jej ogromne znaczenie w życiu każdego z nas. Praca to sposób, w jaki wyrażamy naszą wartość jako ludzie. To dzięki pracy tworzymy, budujemy i zmieniamy świat wokół nas.

W samo południe, po krótkim przećwiczeniu głosów, odbyło się wspólne śpiewanie „Ody do radości”. I mimo że wydarzenie było adresowane do wszystkich chętnych, to trudno było oprzeć się wrażeniu, że głównymi głosami w tym chórze byli politycy. Poniżej autentyczny dialog pomiędzy dwiema dorosłymi kobietami, przypadkowymi uczestniczkami:

Córka – A mieliśmy razem śpiewać „Odę do radości”. Nie lubię takich politycznych miejsc.

Mama – No, ale innego tu dziś nie ma… ©℗

Krzysztof ŻURAWSKI

Fot. Ryszard PAKIESER