Świętowali bez patosu

Data publikacji: 09 listopada 2018 r. 13:55

Ostatnia aktualizacja: 09 lipca 2019 r. 12:24

Polska przetrwała dlatego, że zachowała swoją kulturę, tradycję i język - mówili w piątek uczniowie XIII Liceum Ogólnokształcącego w Szczecinie. Społeczność tej szkoły zaangażowała się w świętowanie 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości z rozmachem, lecz bez patosu.

- Witamy was tradycyjnym, dawnym obyczajem: chlebem i solą - mówili do wchodzących do szkoły uczniów i nauczycieli Igor Tyrko i Michał Spoz, ubrani w staropolskie kontusze.

Na szkolnych korytarzach "trzynastki" stoły uginały się od tradycyjnych polskich przysmaków, były: pierogi, kopytka z sosem, racuchy, ogórki kiszone, paprykarze, tradycyjne jabłeczniki i serniki. Na ścianach zawisły artystyczne plakaty przedstawiające radość życia w suwerennym państwie oraz wizerunki wybitnych Polaków i poetów: Szymborskiej, Herberta, Miłosza, Różewicza, Tuwima, Baczyńskiego, Barańczaka, Zagajewskiego.

- To święto uzmysławia uczniom, jak bardzo różnorodna jest nasza kultura, zarówno w twórczości literackiej, muzycznej, jak i w tradycji kulinarnej - powiedziała polonistka Katarzyna Tunau-Matynia.

Zapytaliśmy dlaczego najlepsze liceum w Polsce, słynące z wyjątkowych wyników nauczania nie ma tego dnia lekcji? - Równie mocno, jak na dobrych wynikach nauczania, zależy nam na dobrym wychowaniu naszych uczniów. To zawsze powinno iść w parze - odpowiedziała wicedyrektor Jolanta Konieczna.

Uczniowie całego Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 7 (SP6, Gimnazjum nr 16 i XIII LO) ubrani w barwy narodowe z tradycyjnymi kotylionami uczestniczyli też w koncercie polskiej piosenki, quizie ze znajomości różnych dziedzin życia w Polsce od 1918 r. do dziś, śpiewali hymn państwowy i utworzyli żywa flagę na szkolnym dziedzińcu.

Współtwórca wydarzeń Jerzy Szawdzianiec, nauczyciel wosu, historii i muzyki przyznał, że założeniem było uczczenie tego wyjątkowego święta w sposób kreatywny i bez patosu, poprzez różnorodne działania uczniów. To zaś dzięki twórczemu podejściu udało się. - Wiele się dowiedzieliśmy o naszym kraju - mówili uczniowie.- Z okazji tego święta bardzo się zintegrowaliśmy i chyba podobnie czują wszyscy Polacy.

Elżbieta KUBERA

Fot. Ryszard PAKIESER

REKLAMA

Komentarze

SromotnikBezwstydny

2018-11-09 17:29:03

Zapomniano o siermiężnych ,chłopskich sukmanach i o tych którzy"Żywią i Bronią"... O tych w kontuszach spiewali:"O cześć wam panowie magnaci,za kraj nasz krwią bratnią zbryzgany! O cześć wamm hrabiowie, książęta, prałaci za kraj nasz wrogowi sprzedany!"

Od małego człowieka wielkim ludziom dedykuję:

2018-11-09 15:28:33

Wisława Szymborska "LENIN" Że w bój poprowadził krzywdzonych, że trwałość zwycięstwu nadał, dla nadchodzących epok stawiając mocny fundament - grób, w którym leżał ten nowego człowieczeństwa Adam, wieńczony będzie kwiatami z nieznanych dziś jeszcze planet. "TEN DZIEŃ" Jeszcze dzwonek, ostry dzwonek w uszach brzmi. Kto u progu? Z jaką wieścią, i tak wcześnie? Nie chcę wiedzieć. Może ciągle jestem we śnie. Nie podejdę, nie otworzę drzwi. Czy to ranek na oknami, mroźna skra tak oślepia, że dokoła patrzę łzami? Czy to zegar tak zadudnił sekundami. Czy to moje własne serce werbel gra? Póki nikt z was nie wypowie pierwszych słów, brak pewności jest nadzieją, towarzysze. Milczę. Wiedzą, że to czego nie chcę słyszeć - muszę czytać z pochylonych głów. Jaki rozkaz przekazuje nam na sztandarach rewolucji profil czwarty? - Pod sztandarem rewolucji wzmacniać warty! Wzmocnić warty u wszystkich bram! Oto Partia - ludzkości wzrok. Oto Partia: siła ludów i sumienie. Nic nie pójdzie z jego życia w zapomnienie. Jego Partia rozgarnia mrok. Niewzruszony drukarski znak drżenia ręki mej piszącej nie przekaże, nie wykrzywi go ból, łza nie zmaże. A to słusznie. A to nawet lepiej tak. Noblistka Szymborska zapewnia też, że: "Partia. Należeć do niej. Z nią działać. Z nią marzyć. Z nią w planach nieulękłych. Z nią w trosce bezsennej. Wierz mi to najpiękniejsze co się może zdarzyć". A tu próbka twórczości po 1989 roku: " Nienawiść" Spójrzcie, jak wciąż sprawna, jak dobrze się trzyma w naszym stuleciu nienawiść. Jak lekko bierze wysokie przeszkody. Jakie to łatwe dla niej - skoczyć, dopaść. Religia nie religia - byle przyklęknąć na starcie. Ojczyzna nie ojczyzna - byle się zerwać do biegu. Faktycznie bez patosu...