Rozbiórka Domu Marynarza. Żegnaj, „Misterze Szczecina”

 

Sterta gruzu przed „Misterem Szczecina 1972” przy ulicy Malczewskiego ukazuje, w jak szybkim tempie idzie jego rozbiórka. Kompleks, w którym mieścił się Dom Marynarza, niedługo przejdzie do historii. Architekt Marcin Szneider podkreśla, że w obliczu kryzysu ekologicznego dążenie do ponownego wykorzystania istniejących zasobów, również budynków, staje się coraz bardziej powszechne. Niestety, nie w przypadku tego punktowca.

W 2018 roku Uniwersytet Szczeciński sprzedał nieruchomość za ponad 16 milionów złotych. Nadal jednak nie wiadomo, kim jest nowy właściciel oraz jakie są jego plany. Uniwersytet Szczeciński zdradził tylko, że jest nim biznesmen z Gorzowa.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dopuszcza w tym miejscu usługi – m.in. dotyczące nauki, szkolnictwa wyższego, oświaty, zabudowę mieszkaniową wielorodzinną oraz mieszkaniowo-usługową. Zapisy planu dopuszczają także budowę obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży do 400 mkw. Zgodnie z zapisami nowy właściciel będzie musiał zrealizować program bogatej zieleni, a także zachować i uzupełnić szpaler drzew wzdłuż ul. Żubrów. U zbiegu ulic Matejki i Malczewskiego wysokość nowego obiektu może osiągnąć nawet 26 metrów, przy średniej 15-20 metrów.

Dom Marynarza wybudowano na początku lat 70. XX w. Powstał według projektu tzw. warszawskich tygrysów – Wacława Kłyszewskiego, Jerzego Mokrzyńskiego i Eugeniusza Wierzbickiego. Część hotelową i restauracyjną przekazano do użytku w kwietniu 1973 roku. Punktowiec miał 154 pokoje jedno- oraz dwuosobowe.

„Szczeciński Dom Marynarza pomyślany jest jako kombinat wypoczynku i pracy kulturalno-oświatowej. Jest to jeden z najbardziej nowoczesnych obiektów w kraju i Europie, przeznaczony dla ludzi morza” – pisał wtedy „Kurier”.

W 2012 roku obiekt został wyłączony z użytkowania z powodu negatywnej opinii straży technicznej. Wówczas Uniwersytetu Szczecińskiego nie było stać na kosztowną modernizację. Od tego czasu kompleks przestał być użytkowany.

Kompleks Domu Marynarza składał się z dwóch zasadniczych obiektów – wysokiej części mieszkalnej oraz niskiej kulturalno-rozrywkowej. Elewację zdobiły elegancki neon nad głównym wejściem oraz rzeźba od strony ul. Malczewskiego.

W 1972 roku obiekt zdobył tytuł „Mistera Szczecina” w plebiscycie organizowanym przez „Kurier Szczeciński” wspólnie ze Szczecińskim Oddziałem Stowarzyszenia Architektów Polskich.

(KaNa)

Fot. Dariusz Gorajski