Ofiara odzyskała tożsamość

 

Bronisław Klimczak ps. „Sokół” skazany na karę śmierci 14 lutego 1950 r. przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Szczecinie w propagandowym procesie zwanym potocznie aferą Robineau – to kolejna ofiara totalitaryzmu, którą udało się zidentyfikować. Jego szczątki zostały odnalezione w listopadzie 2016 r. podczas prac ekshumacyjnych prowadzonych przez Instytut Pamięci Narodowej na Cmentarzu „Piaski” w Kielcach.

Klimczak był zawodowym żołnierzem 80. pułku piechoty, oficerem kontrwywiadu, żołnierzem Armii Krajowej, więźniem obozów w Majdanku i Gross Rosen. Po wojnie związał się z wychowaną we Francji Genowefą Zielińską. Przez nią poznał mieszkającego w Słupsku byłego francuskiego jeńca Gastona Drueta. To właśnie on miał zaproponować Klimczakowi współpracę z francuskim wywiadem. W 1948 r. nawiązano już szerszą współpracę. Klimczak przekazywał zdobyte informacje bezpośrednio wicekonsulowi francuskiemu Rene Barentowi, a następnie sekretarzowi szczecińskiego konsulatu Andrè Robineau.

Klimczaka oskarżono o szpiegostwo na rzecz Francji. Pokazowy proces przed WSR w Szczecinie zorganizowano w sali Filharmonii Szczecińskiej. Odbywał się od 6 do 14 lutego 1950 r. Całej sprawie nadano charakter polityczny i propagandowy. Wyrok ogłoszono 14 lutego 1950 r. Klimczak został skazany na karę śmierci, utratę praw publicznych i honorowych na zawsze oraz przepadek mienia.

Jak informuje IPN, o prawdę, sprawiedliwość i pamięć o nim dopominali się Genowefa Zielińska - jego narzeczona oraz Zbigniew Lachowski - chrześniak. O tym, kim był, próbowali się dowiedzieć również pracownicy Ośrodka Myśli Politycznej i Obywatelskiej w Kielcach, którzy w księgach cmentarnych odkryli lokalizację jego mogiły. Dzięki audycji dziennikarki Radia Koszalin, Jolanty Rudnik, poświęconej postaci Klimczaka, udało się dotrzeć do jego najbliższych krewnych, którzy przez ostatnie lata również bezskutecznie starali się poznać prawdę o nim. Dlaczego egzekucja została wykonana w Kielcach, pozostaje zagadką.

(as)

Fot. arch. IPN