Oferują nam więcej. Po pracę do Niemiec

 

Mechanicy, spawacze, monterzy, elektrycy, murarze, tokarze… – mnożą się oferty niemieckich pracodawców. W przygranicznym Świnoujściu przedstawiciele różnych zawodów: od pracowników biur po nauczycieli przebąkują: „a może rzucę swoją pracę w diabły i pójdę sprzątać do Niemiec”.

Czy rzeczywiście warto? Mieszkając przy granicy, ma się ten komfort, że zarabia się lepsze pieniądze na obcej ziemi, ale po południu wraca się do siebie.

– To taka lepsza wersja emigracji. Zarabiasz w euro, ale mieszkasz nadal w Polsce – mówią nasi rozmówcy.

Mieszkańcy Świnoujścia porzucają swoje dotychczasowe zajęcia, żeby zarabiać „konkretne pieniądze” w cesarskich kurortach. Ale nie zawsze od razu dobrze trafiają.

– Najpierw znalazłam zatrudnienie jako pomoc kuchenna. Źle wspominam te pół roku. Pracowałam od godziny 11 do 22 i byłam cały czas na nogach, przy jednogodzinnej przerwie. Zarobek był nieadekwatny do wykonywanej pracy. Od półtora roku pracuję w firmie sprzątającej apartamenty. Szefostwo dobrze traktuje pracowników, zarobki są świetne, a problemy z językiem nie są aż tak ważne. Grunt, żeby się jakoś dogadać. Jest znacznie lepiej niż w pierwszej pracy – opowiada nam pani Ania.

Krystian Kucharski ze Świnoujścia pracuje w stoczni w Papenburgu od prawie dwóch lat. Jest monterem. Pracę pomógł mu znaleźć jego kolega, który zaczepił się tam wcześniej. Zarobki: po przeliczeniu – osiem tysięcy złotych na rękę. W Polsce można o takich pomarzyć.

– To był dobry krok. W zasadzie jest jeden minus tej pracy. Na dziesięć dni muszę rozstać się z rodziną i bliskimi. Pięć dni jestem w domu – opowiada nam Krystian. ©℗

Cały artykuł w „Kurierze Szczecińskim”, e-wydaniu i wydaniu cyfrowym z 5 lipca 2018 r.

Tekst i fot. Bartosz Turlejski

Na zdjęciu: Krystian Kucharski ze Świnoujścia pracuje w stoczni w Papenburgu od prawie dwóch lat.