„Choroby postrach szerzące. Sytuacja sanitarno-epidemiologiczna w powojennym Szczecinie” – taka dyskusja rozpocznie się jutro 27 listopada o g. 17.30 w Przystanku Historia w Posejdonie na Bramie Portowej. Zaprasza na nią szczeciński oddział Instytutu Pamięci Narodowej.
Podczas rozmowy podjęte zostaną m.in. tematy związane ze specyfiką Szczecina i Pomorza Zachodniego w 1945 roku, postrzeganiem miasta przez przybywający personel medyczny, czynników wpływających na zdrowie ludności oraz działań sanitarno-zdrowotnych w tym czasie.
Na stronie Samodzielnego Publicznego Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Szczecinie przeczytamy: „Pierwsi pacjenci otrzymali tutaj pomoc medyczną 6 sierpnia 1945 roku gdy skromny liczebnie zespół lekarzy – dr Elżbieta Buk, dr Bronisława Szyran-Smolska, dr Kazimierz Gradziński, dr Jan Sojka, dr Romuald Orłowski, dr Perzyński, po zatwierdzeniu przez komendanturę wojskową Szczecina wskazania lokalizacyjnego, zorganizował liczący 128 łóżek miejski szpital zakaźny. Dzielnie w tych pracach uczestniczyła też nieliczna grupa pielęgniarek i sanitariuszek pod kierunkiem Anny Strońskiej i Genowefy Lange. Od zaraz została podjęta walka z epidemią duru brzusznego i plamistego, czerwonki i błonicy. Do szpitala zgłaszali się też chorzy na gruźlicę oraz choroby weneryczne. Tutaj fachową pomoc medyczną otrzymywali pacjenci różnych narodowości, wśród nich Polacy, Niemcy, Białorusini, Ukraińcy, Rosjanie, Francuzi”.
Z prof. Urszulą Kozłowską (Uniwersytet Szczeciński) rozmawiał będzie dr Sebastian Kaniewski (IPN Szczecin).
Wstęp bezpłatny.
(as)
