W niedzielę w Miejskim Ośrodku Kultury w Policach uroczyście obchodzono Dzień Wcześniaka. Wydarzenie otworzyła debata ekspercka. A po niej był czas dla samych wcześniaków, ich rodziców i przyjaciół - głównie tych związanych z Uniwersyteckim Szpitalem Klinicznym nr 1 PUM - jego kliniką w Policach.
Gości i panelistów przywitali gospodarze spotkania, czyli dyrektor Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego nr 1 PUM Konrad Jarosz oraz burmistrz Polic Krystian Kowalewski. Obaj podkreślili znaczenie współpracy między szpitalem a samorządem oraz wagę pracy zespołowej w ratowaniu najmłodszych pacjentów.
Dyrektor Konrad Jarosz zaznaczył, że w tym szpitalu „codziennie dzieją się cuda”, a kluczowy jest cały zespół terapeutyczny.
- To nie tylko lekarze, nie tylko pielęgniarki, ale też fizjoterapeuci, logopedzi, neurologopedzi - mówił dyrektor. - Cały ten zespół, który dzień po dniu, godzina po godzinie tę cegiełkę po cegiełce układa, a potem już powstaje piękny efekt.
W roli prowadzącej panel dyskusyjny wystąpiła Agata Kolasińska, mama skrajnego wcześniaka – Julki, urodzonej w 23. tygodniu ciąży, ważącej wówczas zaledwie 550 gramów. Jej osobiste doświadczenie to jedno ze świadectw sukcesu kliniki w Policach (historie pani Agaty i jej córeczki opisywaliśmy szeroko w piątkowym wydaniu „Kuriera Szczecińskiego”).
Prof. Agnieszka Kordek, kierownik Kliniki Neonatologii w Policach, wyjaśniła, że wcześniakiem jest każde dziecko urodzone między 23. a 37. tygodniem ciąży. Zwróciła uwagę, że istotą wcześniactwa jest nieprzygotowanie i niedojrzałość narządów, tkanek i układów do życia.
Przedstawiła również aktualne dane statystyczne: w ubiegłym roku w województwie zachodniopomorskim urodziło się 9592 noworodków, w tym 578 wcześniaków. Dzieci ze skrajnie niską masą ciała i niedojrzałością (urodzone w 23-25 tygodniu) było 26. Najwięcej wcześniaków (387) urodziło się między 34. a 37. tygodniem ciąży.
W panelu tym udział wzięli specjaliści Kliniki Neonatologii szpitala w Policach oraz eksperci współpracujący: neonatolog, fizjoterapeuta, pielęgniarka, neurologopeda, doradca laktacyjny, psycholog, specjalista pracy socjalnej. Wszyscy zgodnie podkreślali konieczność interdyscyplinarnej współpracy i kompleksowej opieki, obejmującej nie tylko dziecko, ale i jego rodziców.
- Codzienna praca na oddziale intensywnej terapii noworodka wymaga stałej czujności wobec pacjentów w stanie ciężkim, czasem krytycznym, i niesie ze sobą wiele wyzwań - mówiła dr n. med. Brygida Jaskot, neonatolog w Klinice Neonatologii szpitala w Policach. - Wyzwaniem jest złożoność terapii, ryzyko infekcji i konieczność podejmowania decyzji bardzo trudnych i bardzo szybkich. Pracujemy pod dużą presją, w warunkach dużego stresu i dużej odpowiedzialności za życie naszych małych pacjentów. Opieka nad noworodkiem na oddziale intensywnej terapii wymaga ścisłej współpracy całego zespołu, różnych specjalistów. Tworzymy właśnie taki zespół. Musimy pamiętać, że naszym pacjentem nie jest tylko noworodek. To są też rodzice. Leczymy więc całą rodzinę.
- My, pielęgniarki, położne staramy się ulżyć niejako tym złym emocjom, wspierać rodziców w codziennych czynnościach, włączać ich do tej opieki w miarę możliwości - mówiła Joanna Wasilewska, pielęgniarka oddziałowa. - Takim cudownym momentem w leczeniu wcześniaka jest kangurowanie. Niezwykle emocjonalne przeżycie dla zespołu, jak również dla rodzica.
Po zakończeniu panelu eksperckiego odbyło się spotkanie rodziców i dzieci, które urodziły się w polickim szpitalu. Był to wzruszający i radosny moment. Niektórzy z obecnych na tym spotkaniu rodziców poznali się właśnie na oddziale szpitalnym, w tych najtrudniejszych momentach, kiedy toczyła się walka o życie ich dzieci. Dzisiaj ich pociechy mogły się ze sobą bawić (specjalnie na tę okoliczność udekorowano i "umeblowano" hol polickiego MOK-u), a rodzice mogli wspominać, dzielić się własnymi doświadczeniami, podpowiedziami...
(sag)
