Szczeciński Klub Kapitanów Żeglugi Wielkiej przygotował stanowisko, w którym apeluje do władz o stworzenie warunków umożliwiających powrót biało-czerwonej bandery na polskie statki. Poniżej publikujemy treść tego pisma.
OD ponad 15 lat statki największego polskiego armatora pływają pod obcymi banderami. Stan kuriozalny i wstydliwy: statek stanowiący własność państwa polskiego korzysta z obcej taniej bandery. Można zrozumieć armatora, który kalkuluje wydatki, a te przemawiają na korzyść takiego rozwiązania. Ale jest drugi aspekt: Godność Narodowa! Może to zabrzmi patetycznie, ale fakt przeflagowania jest dla środowiska morskiego – szczególnie marynarzy – oburzający.
Można przewidzieć, że znajdą się oponenci naszego rozumowania, ale to nie zmienia faktu, że polskie statki podnoszą na maszcie bandery wielu państw. Podkreślamy, że takie rozwiązanie stwarza realne zagrożenie dla polskiego majątku. Mając na uwadze przywołane aspekty: zagrożenie dla polskiego majątku narodowego, prestiżu państwa, dumy z naszej bandery, domagamy się przywrócenia państwowej flocie polskiej flagi. Mamy do tego upoważnienie! Nasze pokolenie budowało flotę, dbało o jej prestiż, było dumne z pracy pod polską banderą. Dziś, jako członkowie Klubu Kapitanów Żeglugi Wielkiej, pielęgnujemy morskie tradycje i mamy szacunek dla dokonań.
Powrót bandery należy rozpatrywać w kilku kategoriach: ekonomicznej, prestiżowej, emocjonalnej. Kwestia ekonomiczna nakłada na rząd zadanie stworzenia takich uregulowań prawnych i finansowych, by armatorów zachęcały do przeflagowania, albo inaczej mówiąc, do powrotu pod polską banderę.
Nie możemy latami tkwić w przekonaniu, że problemu nie ma. Jest i należy go rozwiązać! Obecnie skarb państwa nie uzyskuje żadnych przychodów z posiadania floty. Stwarzając armatorom atrakcyjne warunki finansowe, spowoduje powrót polskiej floty pod narodową banderę, co oznacza również wpływy do budżetu. Aspekt prestiżowy sprowadza się do stwierdzenia: chcemy mieć flotę, która pod banderą narodową dociera do najdalszych zakątków globu. I aspekt emocjonalny: pozwólmy obecnie pływającym marynarzom być dumnymi, że pracują pod ojczystą flagą, że są na polskim terytorium, że są w polskim domu. Nam, pokoleniu, które budowało flotę, da satysfakcję, że duma z naszej bandery jest również udziałem młodszych kolegów.
Podkreślić należy również fakt, że marynarze pływający pod obcymi banderami nie są ubezpieczeni. Otrzymują od polskiego armatora kwotę stu kilkudziesięciu dolarów na opłacenie ZUS. Czy każdy wpłaci? A jest to kwestia, która przełoży się na wysokość emerytury. I jeszcze jedno: marynarze pracujący pod obcymi banderami przebywają na permanentnym urlopie bezpłatnym, ponawianym co sześć miesięcy. Nie potrafimy określić, jakie skutki przyniesie stosowane przez polskiego armatora rozwiązanie.
My, kapitanowie, mamy szacunek do bander morskich wszystkich państwa, ale biało-czerwona ma dla nas nieporównywalną wartość. Dlatego domagamy się, aby polska bandera powróciła na flagsztoki polskich statków. Będzie to zwieńczeniem nadzwyczajnego wydarzenia! Przed 85 laty podniesiono naszą banderę na „Darze Pomorza”.
Fot. E. KUBOWSKA
NZ: Szczecińscy kapitanowie chcą powrotu biało-czerwonej bandery na polskie statki.
