Muzeum Narodowe w Szczecinie utworzone zostało 1 sierpnia 1945 roku jako polskie Muzeum Miejskie. Założycielem i organizatorem placówki był przybyły z Poznania Lech Krzekotowski. Muzeum przejęło pozostałości zbiorów Stadtmuseum na Wałach Chrobrego i Pommersches Landesmuseum (Pałac Sejmu Stanów) przy ul. Staromłyńskiej 27, gdzie mieści się Galeria Sztuki Dawnej. Rozpoczęło także kolekcjonowanie polskiej sztuki współczesnej. W kolejnych latach zwiększało swoje zbiory najpierw dzięki depozytom z innych muzeów polskich, potem tworząc stopniowo kolekcje własne. Muzeum utraciło jednak część zbiorów poniemieckich. Kopia posągu Bartolomeo Colleoniego z Wenecji oraz marmurowa kopia posągu Mojżesza Michała Anioła jako „dar” Szczecina trafiły do Warszawy.
W 1947 roku muzeum, już jako Muzeum Pomorza Zachodniego, zyskało status placówki okręgowej. W roku 1970 zostało podniesione do rangi Muzeum Narodowego. W latach 70. wzbogaciło się o dalsze dwa gmachy; Ratusz Staromiejski, w którym utworzono Muzeum Historii Szczecina oraz lewe skrzydło budynku dawnej komendantury garnizonu twierdzy szczecińskiej, w którym dzisiaj mieści się Muzeum Sztuki Współczesnej. Obecnie muzeum mieści się w sześciu siedzibach. Od kilku lat w skład muzeum wchodzi też Centrum Dialogu „Przełomy”. To największa instytucja kultury w województwie zachodniopomorskim sprawującą opiekę nad ponad 150 tys. obiektów. Jak podaje Wikipedia, są wśród nich arcydzieła sztuki średniowiecznej: Madonny z Dzieciątkiem z Gardna, najstarsze figury NMP na terenie Polski, romańskie kolumny z Kołbacza, krucyfiks z Kamienia Pomorskiego, „piękna Madonna” z Bukowa, cenne zabytki archeologiczne, w tym laska magiczna z poroża łosia sprzed 12 tys. lat z najstarszym przedstawieniem figuralnym na terenie Polski, zbiory nautologiczne, etnograficzne, a także cenne numizmaty.
Imponujący zbiór stanowi nowa, stała wystawa „Złoty wiek Pomorza. Sztuka na dworze książąt pomorskich w XVI i XVII wieku”. Ekspozycja otwarta została w 2011 r. Jednym z najcenniejszych obiektów jest „Portret Filipa I” pędzla Lucasa Cranacha Młodszego.
(r.)
