To największą w Europie kolekcja rekonstrukcji antycznych posągów. Figury wykonano z brązu. Uzupełnieniem są dzieła starożytnej ceramiki.
„Tradycja szczecińskiej kolekcji antycznej sięga schyłku XIX wieku. Inicjatorem utworzenia zbioru dzieł sztuki antycznej był Heinrich Dohrn (1838–1913), wybitny przyrodnik, humanista i kolekcjoner. Jego kolekcje stały się podstawą zbiorów otwartego w 1913 roku Muzeum Miejskiego, do którego utworzenia walnie się przyczynił” – czytamy w opisie ekspozycji, którą możemy podziwiać w Muzeum Narodowym na Wałach Chrobrego w Szczecinie.
Dohrn chciał pokazać korzenie kultury europejskiej. W oczy rzucają się najsłynniejsze rzeźb antycznych, „które zaginęły na przestrzeni wieków i znane są tylko z kopii”. Kolekcja Dohrna została rozproszona w podczas drugiej wojny światowej.
Po wojennej pożodze ocalałe obiekty wypożyczone zostały do Muzeum Narodowego w Warszawie, skąd do Szczecina wróciły w 1994 roku.
„Projektując nową ekspozycję, postanowiono nawiązać do pierwotnej koncepcji wystawy sztuki antycznej. W latach 2002-2003 zespół konserwatorów Muzeum Narodowego w Szczecinie dokonał całkowitej rekonstrukcji polichromii reprezentacyjnego holu. Szczęśliwie wnętrze to zachowało większość dawnego wystroju architektonicznego – od marmurowych okładzin cokołów po oprawy lamp i kraty z polerowanego brązu. Wystawione w holu dzieła sztuki antycznej znakomicie korespondują z otaczającą je architekturą, dodając jej blasku, a zarazem zyskując godne otoczenie”.
Ekspozycja i sposób opisania obiektów pokazuje – zgodnie z zamierzeniami twórców pierwotnej wystawy, Heinricha Dohrna, Adolfa Furtwänglera i Waltera Riezlera – okres największej świetności sztuki greckiej, obejmujący V i IV wiek p.n.e., jak również epokę hellenistyczną (IV–I wiek p.n.e.).
Podczas oglądania posągów pomocne będą opisy. Znajdziemy w nich informacje o autorstwie, miejscu i czasie powstania dzieła. Są także wątki mitologiczne, wyjaśnienie imion postaci i ich mitologicznych funkcji, jak również najistotniejsze odniesienia do literatury pięknej.
„Jednym z najcenniejszych dzieł na wystawie jest rekonstrukcja posągu Polikleta – Doryforos – ważna zarówno ze względu na znaczenie oryginału, jak i szczególnie wysoką jakość repliki, będącej w szczecińskim zbiorze jedynym monumentalnym odlewem pełnym – wykonanym metodą tradycyjną i cyzelowanym. Najsłynniejsze bodaj w antycznej Grecji dzieło sztuki rzeźbiarskiej zostało stworzone przez Polikleta jako ilustracja kanonu piękna i zasad kompozycji idealnego wizerunku człowieka. Wielkie znaczenie tego kanonu – oddziałującego na sztukę po dzień dzisiejszy – sprawiło, że Doryforos stał się jednym z najczęściej przywoływanych dzieł sztuki antycznej” – czytamy w opisie wystawy.
(isz)
Fot. Marek Klasa
