Coraz bardziej popularne stają się pokazy lotnicze. Warunek jest jeden – w pobliżu musi być baza lotnicza o odpowiednim wyposażeniu technicznym, do tego zdolna przyjąć dziesiątki tysięcy widzów.
W tym roku – na setną rocznicę odzyskania niepodległości – w kraju odbyła się cała seria różnych pokazów powietrznych, pikników lotniczych, z najsłynniejszym – w Radomiu. Już w maju fani śmigieł i odrzutowych silników mieli okazję obejrzeć Międzynarodowe Pokazy Lotnicze Poznań Air Show. Zobaczyć można było m.in. najlepszych pilotów sił powietrznych krajów NATO, gdyż w pobliskich Krzesinach trwały ćwiczenia lotnictwa Sojuszu. Nieco wcześniej miłośnicy awiacji zawitali do bazy w Powidzu, gdzie skrzydło transportowe miało swoje święto. Pod koniec maja był dzień otwarty bazy w Mińsku Mazowieckim. Na początku czerwca atrakcje czekały w Malborku. Także w czerwcu świętowała baza lotnicza w Pruszczu Gdańskim. Potem był Małopolski Piknik Lotniczy na krakowskim lotnisku Czyżyny i Flyfest w Piotrkowie Trybunalskim. Najbliższa Szczecinowi impreza odbyła się w Świdwinie, a właściwie na oddalonym o pięć kilometrów od centrum miasta lotnisku wojskowym, gdzie jest 21. Baza Lotnictwa Taktycznego. Można tam zobaczyć Su-22. W lipcu odbyły się imprezy w Mielcu i Nowym targu, w sierpniu – w Giżycku (Mazury Air Show) i w Gdyni (Aerobaltic na lotnisku w Babich Dołach i nad plażą).
Ale prawdziwym hitem był Air Show w Radomiu. Fani skrzydlatej Polski szykowali się na pokazy przez cały rok. Zapowiadało się znakomicie, bo pogoda tego lata dopisywała. A tymczasem pierwszego dnia nad radomskim lotniskiem w Sadkowie zebrały się ciężkie stalowe chmury i zaczęło padać. Drugiego dnia wręcz lało. Ale i tak, jak poinformowali organizatorzy, na inaugurację przybyło w sobotę ok. 80 tysięcy ludzi. Deszcz okazał się niestraszny, rodziny rozłożyły się na kocach, piankach, składanych krzesełkach i leżakach. Na pas startowy i w niebo spoglądało co najmniej kilkanaście tysięcy spottersów (spotting – hobby polegające na fotografowaniu lub obserwowaniu obiektów związanych z komunikacją). Ci autentyczni, wyposażeni w potężne obiektywy, i ci okazjonalni, z gorszym sprzętem lub z telefonami komórkowymi.
Na płycie lotnika stanęły wielkie transportowce, helikoptery, aeroplany historyczne. Na niebie pojawiły się zespoły samolotów akrobacyjnych, a także soliści. Niskie chmury narzuciły ograniczenia co do wysokości lotów i zapewne w pamięci organizatorów pozostawały też dwa wypadki sprzed lat. Pierwszy wydarzył się we wrześniu 2007 roku, gdy umiejętnościami popisywali się piloci grupy akrobacyjnej AZL Żelazny. W chwili kolizji dwóch samolotów Zlin zginęli obaj piloci. Także dwóch lotników zginęło dwa lata później. Rozbił się wówczas białoruski samolot Su-27. Jedną z gwiazd tegorocznych pokazów była włoska grupa Frecce Tricolori, której przed laty (1988 r.) przydarzyła się tragedia podczas pokazów w amerykańskiej bazie lotniczej w Ramstein-Miesenbach. Wleciały na siebie trzy samoloty grupy. Niestety jeden z nich spadł na publiczność. Zginęło 70 osób.
Od tamtego czasu zaostrzono zasady bezpieczeństwa. W Radomiu samoloty wykonywały akrobacje i przeloty w strefie poza widownią. Pokazy były wielkim widowiskiem, któremu towarzyszyła muzyka dopasowana do kraju pochodzenia zespołu, na żywo transmitowano rozmowy między pilotami. Nad wszystkim czuwali spikerzy, którzy tłumaczyli, co dzieje się na niebie, a także opowiadali ciekawostki z historii awiacji.
W rejonie Szczecina żadnego lotniczego show raczej nie będzie. Lotnisko, które ewentualnie mogłoby się do tego nadawać, przeszło do historii wraz z upadkiem żelaznej kurtyny. Dziś w stargardzkim Kluczewie działają przedsiębiorstwa. Dla pokrzepienia mamy za to wielkie żaglowce, które przypływają raz na kilka lat.
(kl)
Fot. Marek Klasa
