Czwartek, 14 listopada 2024 r. 
REKLAMA

Korona ze scenicznych desek

Data publikacji: 03 stycznia 2021 r. 08:19
Ostatnia aktualizacja: 03 stycznia 2021 r. 08:19
Korona ze scenicznych desek
Fot. Piotr Nykowski  

Pamiętacie Zorbę? Ten niezapomniany Grek z powieści Kazandzakisa i filmu Costoyanisa, widząc jak wali się pewna długo przez niego i jego „szefa" budowana konstrukcja, zawołał: „Jaka piękna katastrofa!", a potem zaczął tańczyć. Katastrofa bywa twórcza, klęska uczy żyć. Czasem zupełnie od początku. Ale to co ładne jako metafora, w rzeczywistości jest zwykle bardzo trudne.

Rok 2020 był dla teatrów katastrofą niezbyt widowiskową, wszak odbywała się praktycznie bez widza (więc nie bardzo jak było po niej zatańczyć), a i trudną do przezwyciężenia, ponieważ dziejącą się wciąż i wciąż, na dodatek z dalszym ciągiem ukrytym w głębi pustej, ciemnej sceny.

Zawaliło się właściwie wszystko. Teatry zamknięto. Skończyła się więc nie tylko sprzedaż spektakli, ale także - co najważniejsze - ich produkcja. Celowo używam tu „ekonomicznych" określeń, by przypomnieć rzecz banalną, lecz fundamentalną, polskie teatry to w dużej mierze całkiem spore przedsiębiorstwa, fabryki sztuki. Żeby istnieć i „produkować", muszą mieć na to środki.

Szczecińskie teatry dramatyczne przetrwały ów rok

...
Zawartość dostępna dla Czytelników eKuriera
Pozostało jeszcze 91% treści.

Pełna treść artykułu dostępna w
eKurierze
z dnia 31-12-2020

 

Autor: Artur D. LISKOWACKI
REKLAMA
REKLAMA

Dodaj komentarz

HEJT STOP
0 / 500


REKLAMA
REKLAMA
REKLAMA