Szczęście w nieszczęściu

Zajęcze dzieci, porwane matce: miały zaledwie dwa dni i były mniejsze od butelki zawierającej 5 ml mleka. Teraz te maluchy to zuchy, co kicają na trawce. Za 2-3 tygodnie trafią do woliery, by we wrześniu ruszyć w naturę, czyli zasmakować prawdziwej samodzielności i wolności. Fot. Fundacja Dzika Ostoja  

Były zaledwie dwudniowe, gdy ktoś zły odebrał je matce: zebrał do foliowej torby i wrzucił do osiedlowego śmietnika. „Trudno mówić o przypadku, gdy ktoś w taki sposób pozbywa się maluchów szeroko otwartymi oczami patrzących na świat. Trzeba nie mieć serca, żeby tak postąpić. Nigdy tego nie zrozumiem” - mówi Marzena Białowolska, pod której opieką cudem uratowana czwórka zajączków rośnie jak na drożdżach.

W urodziny Szczecina kobieta zwróciła uwagę na torbę leżącą na śmietniku przy ul. Zawadzkiego. Dziwną, bo coś się w niej poruszało i popiskiwało. Przez myśl jej nie przeszło, że na jej dnie może zobaczyć - skazaną na okrutną śmierć - czwórkę wtulonych w siebie zajęczych dzieci. Patrzyły na nią wielkimi oczami: wyziębnięte i przerażone. 

– Kobieta wyścieliła karton trawą i przełożyła doń maluszki. Wiedziała, że sama nie zdoła ich uratować. Dlatego przyniosła je do nas, do schroniska - opowiada Ewa Mrugowska, kierownik placówki przy al. Wojska Polskiego. – Mamy teraz bardzo trudny okres, bo opiekujemy się blisko 70 kotami, z których większość to chore kocięta, a także blisko 100 psami, z jakich sporo trafiło do nas w ostatnim czasie, zrzeczonych „przy okazji" rozpoczętych wakacji. Dlatego przewieźliśmy je do „Dzikiej Ostoi" w Wielgowie – do jedynego ośrodka w naszym mieście, w jakim miały szansę przetrwać i dzięki którego wolontariuszom powrócić do natury, pod opiekę Fundacji na Rzecz Zwierząt „Dzika Ostoja", czyli Marzeny Białowolskiej i Michała Kudawskiego. ©℗

Cały artykuł w „Kurierze Szczecińskim”, e-wydaniu i wydaniu cyfrowym z 12 lipca 2017 r.

Arleta Nalewajko

Fot. Fundacja Dzika Ostoja