Smog w Szczecinie odpuścił

 

W przeciwieństwie do wielu polskich miast, Szczecin ma czyste powietrze. Ale to nie znaczy, że… idealnie czyste. Tak dobrze nie jest, o czym przekonaliśmy się w ostatnich dniach i tygodniach, gdy po raz pierwszy od dawna odczuliśmy skutki smogu, czyli przekroczenia norm czystości powietrza – zarówno w stolicy województwa, jak i w regionie. Z danych Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Szczecinie wynika, że od dwóch dni stacje monitoringu nie zanotowały przekroczeń. Głównie dlatego że zmieniła się pogoda.

Po pierwsze, od dwóch dni pada. Nie jest to co prawda solidny ciągły deszcz, ale jednak jest i to on w dużej mierze oczyszcza powietrze. Trochę ponadto wieje, co pomaga przegonić groźne dla naszego zdrowia pyły zawieszone PM 2,5 i PM 10. Ważne jest też to, że ustąpiły mrozy, co znaczy, że do ogrzewania mieszkań i domów używa się mniej paliw stałych, głównie węgla. I nawet jeżeli są to piece niespełniające żadnych norm, a węgiel jest niskiej jakości, to efekty tego „spalania” (im gorsza jakość węgla, tym gorsze spalanie) nie są tak groźne jak w poprzednich dniach.

Szczecin nie znalazł się w niechlubnej „16” najbardziej zanieczyszczonych miast w kraju, ciągle jest jednym z najczystszych. Znajduje się na 11. miejscu wśród miast „mających czyste powietrze”. To wysoka pozycja, dlatego wielu mieszkańców pyta: jeżeli mamy takie czyste powietrze, to dlaczego mieliśmy smog?

Ano dlatego że dotknęła nas wyjątkowo niekorzystna aura, która sprzyja właśnie powstawaniu smogu. Mróz i bezwietrzna pogoda, brak opadów, palenie w piecach „na maksa”, by dogrzać mieszkania – to wszystko składa się na smog. Jeżeli doda się do tego jeszcze ciągle dużą ilość gospodarstw domowych, w których używane są niespełniające żadnych norm piece opalane kiepskim węglem (bo tani), drewnem, a także różnymi cywilizacyjnymi odpadami, z plastikowymi opakowaniami włącznie (z szacunkowych danych wynika, że spala się je w co dziesiątym piecu) – to mamy obraz całości.

W ciągu roku w Szczecinie musiałoby być ponad 35 dni, w których przekraczane są normy czystości powietrza, by uznać, że jest ono zanieczyszczone. W 2017 roku do tej pory takich dni było od 13 do 17 (w zależności od stacji pomiarowych), dlatego uznaje się, że mamy „raczej czyste powietrze”. Ale to „raczej” nie powinno uspokajać. Chociaż najbardziej niepokoją niespełniające żadnych norm piece i kiepski węgiel. To one zatruwają aż 80 proc. naszego powietrza.

(mos)