Stulecie urodzin obchodzić będzie w środę (1 kwietnia) Barbara Wójcicka, mieszkanka Koszalina od 1952 roku. Tradycji jednak nie stanie się zadość, bo zabraknie wizyty prezydenta miasta z powodu stanu epidemii. Dostojnej Jubilatce zostaną zdalnie złożone najserdeczniejsze życzenia.
Barbara Wójcicka urodziła się 1 kwietnia 1920 roku w miejscowości Piaski pod Piątkiem w powiecie łowickim. W wieku 16 lat, aby pracować i uczyć się, pojechała do Warszawy. Życiowe plany pokrzyżowała II wojna światowa. Wróciła w rodzinne strony do Głowna, a tam poznała swego przyszłego męża Jerzego. Pracowała w kawiarni, a pod koniec okupacji w szpitalu. W lipcu 1945 roku rodzina postanowiła wyruszyć na Ziemie Odzyskane.
– Podróż z dwojgiem małych dzieci w wagonach towarowych zajęła nam ponad dwa tygodnie – wspomina w notce biograficznej Jubilatka. – Dotarliśmy do Szczecinka, a stamtąd wozem konnym do majątku Ekendaus (obecne Policko). Po roku przenieśliśmy się do Szczeglina, a w 1952 roku do Koszalina. Wszędzie z mężem budowaliśmy nową Polskę. Z wyciąganych przeze mnie z gruzów cegieł powstawała Warszawa.
Była już matką dwóch synów i dwóch córek, gdy ukończyła wieczorowo technikum ekonomiczne. Życie zawodowe związała z budownictwem mieszkaniowym. Za wkład w rozwój Koszalina została odznaczona: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Odznaką Honorową za Zasługi w Rozwoju Województwa Koszalińskiego oraz Złotą Odznaką Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego. Po przejściu na emeryturę zajęła się ogrodnictwem, bo lubi spędzać czas na świeżym powietrzu.
Podkreśla, że nie samą pracą człowiek żył. Lubiła: tańczyć w karnawale, operetki, szczególnie Franza Lehara, oraz rodzinne wyjazdy zimowe w góry. Dzisiaj jej familia to też ośmioro wnuków i sześcioro prawnuków. ©℗
(m)
Fot. archiwum domowe
