Okiem pasażerki: Kultura tramwajowa

 

Czwartek, tuż po godzinie 13.30. Tramwaj linii numer 2, jadący w kierunku szczecińskiego Niebuszewa wjeżdża na przystanek przy placu Rodła. Pierwszymi drzwiami wysiada kobieta. To znaczy usiłuje wysiąść, bo na jej drodze staje mężczyzna, który bezceremonialnie wpycha się do pojazdu - Proszę pana, jak pan tak może, ja chcę wysiąść. - mówi oburzona kobieta, a wtórują jej pasażerowie. Mężczyzna odpowiada: - To niech pani sobie wysiada, tam są inne drzwi i to nie jedne, a nawet sześć - wskazuje przy tym w głąb tramwaju i otwiera drzwi od pomieszczenia motorniczego - panowie kierownicy tramwaju właśnie się zmieniają na posterunku. Drzwi tarasują przejście, kobieta chce się wycofać do innego wyjścia, ale pasażerowie nie pozwalają.

- Nie, niech pani mu nie daje satysfakcji, musi pani wysiąść tędy.
Tak też się w końcu staje. Jednak w tym czasie do owych nieszczęsnych drzwi zbliżyły się dwie starsze osoby - niepełnosprawna z opiekunem. Zdenerwowany motorniczy nie myślał jednak czekać tych kilkunastu sekund, aż wsiądą. Zamknął im drzwi przed nosem i odjechał. W tramwaju na krótko podniósł się raban: - Jak tak można! - krzyczano - Przecież to chamstwo! Co mu szkodziło kilka sekund poczekać?

Jedna z pasażerek podeszła do motorniczego, żeby z nim porozmawiać...

- I co? I co? Co powiedział? - dopytywano ciekawie - Nic! Włożył słuchawki do uszu i nawet na mnie nie spojrzał. Ale ja tego nie odpuszczę, takich zachowań nie można puszczać płazem, nawet jeśli wszyscy już się do tego przyzwyczailiśmy... Przecież tu zabrakło elementarnej kultury i wrażliwości! Tak być nie może, bo dokąd my dojdziemy z takim zachowaniem?

Odpowiedziała jej cisza. No bo w sumie - co takiego się stało? Tych drzwi do wysiadania jest naprawdę dużo, a niepełnosprawni poczekają na następną "dwójkę"...

Tekst i fot. (lem)