Na placu Solidarności protestowali przeciwko faszyzmowi [GALERIA]

Fot. Agata Jankowska  

Działacze i aktywiści środowisk lewicowych zorganizowali w niedzielę na placu Solidarności manifestację, aby wyrazić swój sprzeciw wobec „skrajnie prawicowych tendencji w życiu publicznym w Polsce”. 

Powodem, dla którego organizatorzy postanowili zorganizować niedzielne zgromadzenie, były jak mówią „głośne w ostatnich tygodniach wydarzenia związane między innymi z polityką antymigracyjną, nienawiścią do obcych czy przyzwolenie na szerzenie faszystowskich treści”. 

 - Auschwitz nie spadł nagle. Ten cytat znamy, bo jest wielokrotnie powtarzany ostatnimi czasy. Auschwitz nie był wynikiem jednorazowej akcji. Auschwitz nie był incydentem. Tuptał powoli, jak powiedział Marian Turski. Wzrósł na obojętności społeczeństwa. Bo obserwujemy, jak od iluś lat tupta sobie ten faszyzm w Polsce. Od wielu lat polityka PiS-u opiera się na dehumanizacji pewnych grup społecznych. Wspólnym wrogiem, w cudzysłowie, są uchodźcy, którzy gwałcą, kradną, mordują - mówiła Magdalena Górecka Antify i Strajku Kobiet. 

Głos zabrała również Małgorzata Prokop-Paczkowska. - Dziś przyszłam, bo nie jestem wściekła, jestem załamana, jestem smutna, jestem wręcz w pewnego rodzaju depresji - mówiła podczas zgromadzenia.

O obecny stan społeczeństwa oskarżyła Kościół katolicki i konsumpcjonizm społeczeństwa: - Myślę, że jako społeczeństwo przede wszystkim ponieśliśmy klęskę na polu edukacyjnym. Po 1989 roku wszystkie rządy właściwie postawiły na katechizację, a nie na edukację świecką. Niby dzięki tej katechizacji młodzież miała być grzeczniejsza, miała mieć wartości, które niesie ta ideologia, którą proponuje Kościół katolicki. To rzeczywiście porażka edukacyjna i obojętność. Z czego ta obojętność wynika? Czy z tego, że wszyscy chcemy mieć lepsze życie, więcej zarabiać, mieć lepsze samochody, lepsze, ładniejsze domy, wyjeżdżać na ekskluzywne urlopy i tak się zatraciliśmy, że zapominamy o tym, co najważniejsze?

Polityczka (jak i inni działacze przemawiający tego dnia) nie szczędziła słów krytyki dwóm partiom, którym zarzuciła prawicowym ekstremizm i sianie nienawiści do ludzi, zwłaszcza ludzi innej narodowości: Konfederacji oraz Prawu i Sprawiedliwości. 

Na wiecu była też profesor Inga Iwasiów, literaturoznawczyni, która poruszyła „problem obojętności i współwiny”. 

- Marzyłam o tym, że to będzie plac radości, plac jedności, plac dobrych emocji, rodzinnych spacerów. Dzieje się inaczej i wobec tego ja wyszłam z domu, ponieważ najgorzej być obojętnym. Obojętni są też winni. Są współwinni - mówiła na placu Solidarności. - Przez 80 lat po wojnie badaliśmy faszyzm, badaliśmy nacjonalizmy, zadając sobie pytanie, jak to się mogło stać. Wśród różnych pytań padało i pytanie o stojących obok. Współwinni, czy nie? Czy stoją obok ze strachu? Czy niczego nie widzą? Czy tak jest wygodniej? Czy są sterroryzowani? Te pytania dzisiaj są bardzo aktualne, bo część z nas po prostu nie ma ochoty dłużej wychodzić na plac. Część z nas uważa, że nic się nie dzieje lub, że nas to nie dotyczy. Niektórzy się boją. Nie dziwię się, ja też się boję.

Prelegenci często przypominali o „przemocy słownej ze strony zwolenników prawicy i organizacji faszystowskich, o groźbach śmierci, atakach”. Niedzielna manifestacja miała być – jak podkreślali – ostrzeżeniem przed pochodem faszyzmu, który odradza się na naszych oczach i nie spotyka się z potępieniem ze strony polityków i społeczeństwa. Zdaniem organizatorów faszyzm w Polsce ma twarz Grzegorza Brauna, Dariusza Mateckiego i Roberta Bąkiewicza. 

Na wydarzenie przyszło kilkadziesiąt osób, które następnie przeszły przez centrum w stronę Urzędu Miasta. ©℗

Tekst i fot. Agata Jankowska