Było kiedyś polskim zwyczajem ludowym, aby Boże Narodzenie było świętem dla każdego. Uroczyste chwile były nie tylko dla ludzi. Uroczyste i przesympatyczne dzielenie się opłatkiem nie omijalo zwierząt. Kawałek oplatka wigilijnego trafiał do oborek i stajni także. Razem z sympatycznym przekonaniem, ze o północy, gdy się Chrystus rodzi, zwierzaki mówią ludzkim głosem. W to nikt raczej nie wierzył ale było uroczyście i fajnie dla wszystkiego co w domu (zagrodzie) żyło. Chyba w "Chłopach" Reymonta była nawet nawiązka do tego zwyczaju. Reymont -nasz laureat nagrody Nobla w dziedzinie literatury za tę powieść właśnie - był rzetelny w swoich opisach życia. Dobrze więc, że wracamy do sympatycznych obyczajów pamiętania o zwierzakach w Boże Narodzenie. Szanujmy własną kulturę i pamiętajmy o niej, że była.