Głodówka młodych lekarzy w Zdrojach

 

Młodzi lekarze od wtorku prowadzą głodówkę w Szczecinie. Zgromadzili się w szpitalu „Zdroje". Tutaj mogą spędzić najbliższe dni. W ten sposób solidaryzują się z kolegami, którzy od dwóch tygodni protestują w Warszawie.

Do głodujących w Szczecinie być może dołączą przedstawiciele innych zawodów medycznych.

- Lekarze ze Szczecina zdecydowali się dołączyć do protestu głodowego rezydentów i przedstawicieli innych zawodów medycznych - ogłosił wczoraj w Szczecinie Michał Bulsa, wiceprzewodniczący Porozumienia Rezydentów Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy. - Nasi koledzy głodują z powodu bardzo niskich nakładów na ochronę zdrowia. Żądamy zwiększenia tych nakładów do poziomu co najmniej 6,8 procent PKB w ciągu trzech lat, skrócenia kolejek, spadku biurokracji w ochronie zdrowia, rozwiązania problemu kadr medycznych oraz poprawy warunków pracy i wynagrodzenia pracowników.

We wtorek w Szczecinie głodówkę rozpoczęło 7 medyków zrzeszonych w Porozumieniu Lekarzy Rezydentów. Wszyscy są na urlopach.

- Jak wybierałem studia medyczne, to nie zdawałem sobie sprawy, że tak wygląda praca lekarza - mówił Michał Muzeja, stażysta przystępujący do głodówki w Szczecinie. - Że trzeba się mierzyć z kolejkami, biurokracją. Po studiach, a właściwie już w ich trakcie, zaskoczyło mnie, że lekarz musi tyle czasu poświęcać na wypełnianie dokumentacji. Zostaje go tak mało dla samego pacjenta. A my chcemy przede wszystkim leczyć.

Młodzi lekarze zwracali także uwagę, że obecna sytuacja w służbie zdrowia wymusza na nich pracę na granicy ludzkiej wytrzymałości.

- Mam 28 lat, a przede mną jeszcze 4-7 lat rezydentury - mówił Stefan Wesołowski, także przystąpił do głodówki. - Jako stażyści zarabiamy około 1400 złotych na rękę, a przecież ten staż rozpoczynamy już po 6 latach studiów. Rezydent ma 2,2 tys. złotych netto za pracę na pełnym etacie. A przecież przychodzi w końcu moment, w którym trzeba się usamodzielnić, także finansowo. Bierzemy więc dodatkowe dyżury, żeby zarobić na przeżycie, ale też, żeby zapewnić obsadę lekarską. Ja na przykład spędziłem w ostatni weekend całe dwie doby na dyżurze. Oczywiście, że trudno jest przez tak długi czas utrzymać najwyższą jakość i efektywność pracy. Staram się, ale wiem, że nie da się tak pracować przez dłuższy czas.

Agnieszka Spirydowicz

Fot. Dariusz Gorajski