Prokuratura Regionalna w Szczecinie skierowała do sądu akt oskarżenia ws. grupy przestępczej, która wyłudzała mieszkania. Oskarżonych jest 11 osób. Zarzuty pomocnictwa usłyszało trzech notariuszy.
- Akt oskarżenia dotyczy grupy przestępczej, która wyłudzała mieszkania. Obejmuje ośmiu oskarżonych, którzy dokonywali oszustw przy zamianie mieszkań. Ponadto aktem oskarżenia objęto troje notariuszy, których czynności ułatwiały członkom grupy przestępczej podejmowane działania – powiedział PAP Marcin Lorenc z Prokuratury Regionalnej w Szczecinie. Dodał, że oskarżeni usłyszeli 64 zarzuty, a akt oskarżenia liczy ponad 500 stron.
- Oszukanych zostało 50 osób, a wartość wyrządzonej szkody oszacowano na blisko 4 mln zł – powiedział prok. Lorenc. Dodał, że prokuratura podjęła działania mające na celu zabezpieczenie majątku oskarżonych na kwotę 1 mln 130 tys. zł.
Jak wyjaśnił prok. Lorenc, notariusze nie mają zarzutów dotyczących działania w zorganizowanej grupie przestępczej, a pomocnictwa do oszustwa i niedopełnienia swoich obowiązków jako funkcjonariusze publiczni.
- Ich działanie można określić jako postępowanie, które nie cechowało się należytą sumiennością i dbałością o akta. Notariusze nie udzielali pokrzywdzonym osobom informacji, których powinni udzielić – zaznaczył Marcin Lorenc.
Według prokuratury, sprawcy doprowadzali pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzania mieszkaniami przez wprowadzenie ich w błąd. Podejrzani wykorzystywali niezdolność pokrzywdzonych do zrozumienia podejmowanych czynności prawnych.
Pokrzywdzeni tracili przysługujące im tytuły prawne do zajmowanych mieszkań i nie otrzymywali w zamian ekwiwalentnych świadczeń.
W ramach działalności w grupie przestępczej oskarżeni docierali do pokrzywdzonych posiadających mieszkania, m.in. przez ich znajomych oraz odpowiadając na ogłoszenia o zamianie mieszkań. Oferowali zamianę mieszkania na mniejsze z jednoczesną spłatą zadłużenia oraz ewentualną dopłatą.
W przypadku, gdy pokrzywdzeni nie byli właścicielami lokali, w których zamieszkiwali, a jedynie przysługiwało im spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, oskarżeni przekazywali pokrzywdzonym pieniądze na sfinansowanie przekształcenia tego prawa w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu.
Po akceptacji zaproponowanych warunków zamiany lokali, oskarżeni pokazywali pokrzywdzonym mieszkania, w których po zamianie mogliby zamieszkać. Po wyrażeniu zainteresowania mieszkaniem dochodziło do zawarcia jednej lub kilku umów cywilnoprawnych; ich treść nie odpowiadała jednak ustaleniom.
Pokrzywdzeni zawożeni byli do współpracujących z oskarżonymi kancelarii notarialnych, gdzie podpisywano dokumenty, na podstawie których posiadacze mieszkań tracili tytuły prawne do dotychczas zajmowanych lokali.
Lokale nabywane przez pokrzywdzonych w wyniku zamiany nie były tymi samymi, które były im okazywane. Posiadały one zdecydowanie gorszy standard. Zdarzało się również, że pokrzywdzeni po zawarciu umowy, umieszczani byli w lokalach, które podejrzani jedynie wynajęli lub w ogóle nie otrzymywali w zamian jakiegokolwiek lokalu, a byli jedynie dokwaterowywani do osób, które także oszukano.
(pap)
