Piłka nożna. Tylko jedna dobra połowa, tylko jeden punkt

 

Pogoń Szczecin - Lech Poznań 1:1 (1:0) 1:0 Spiridonovic (21), 1:1 Rogne (82).

Żółte kartki: Kozulj, Stec (Pogoń), oraz Gumny, Rogne, Jóźwiak (Lech).

Sędzia: Łukasz Szczech (Warszawa).

Widzów 3 697.

Pogoń: Stipica - Stec, Triantafyllopoulos, Zech, Matynia -  Kowalczyk, Podstawski, Listkowski (75, Hostikka), Kozulj (86. Łasicki), Spiridonovic - Frączczak.

Lech: van der Hart - Gumny, Satka, Rogne, Kostewycz - Jóźwiak, Muhar (78, Tomczyk), Tiba, Moder (66. Jevtic), Puchacz (86, Kamiński) - Gytkjaer.

Pogoń tylko w części zrehabilitowała się za ostatnie niepowodzenia w Krakowie i w Mielcu. Udało jej się nie przegrać z wymagającym rywalem, ale z podziału punktów raczej nie można być zadowolonym. Szczecinianie nie wygrali trzeciego z rzędu meczu rozgrywanego w Szczecinie.

Za każdym razem jako pierwsi zdobywali gola, za każdym razem robili to w pierwszej połowie, mecz układał się znakomicie, ale za każdym razem nie potrafili utrzymać przewagi, ulegali pod naporem rywala, brakowało mocy i skuteczności w ofensywie.

Pogoń w sobotni wieczór rozegrała bardzo dobra pierwszą połowę meczu. Ewidentnie było widać, że zależy jej szczególnie na zmazaniu plamy z Mielca. W Szczecinie widzieliśmy zupełnie inny zespół nie tylko personalnie, ale tez pod względem determinacji, jakości, waleczności.

W porównaniu z meczem w Mielcu w wyjściowym składzie pozostało pięciu graczy. Okazało się, że można biegać w lepszym tempie, walczyć o przejęcie piłki na połowie rywala, odzyskiwać ją, nieustannie nękać rywala. W Mielcu tego Pogoń nie robiła, w Szczecinie po pierwszej połowie miała natomiast przebiegniętych aż 60 kilometrów.

Kilku piłkarzy rozgrywało swoje życiowe mecze. Podstawskiego w tak dobrej formie nie oglądaliśmy od roku, natomiast Listkowskiego nigdy. Ten drugi nie tylko wchodził w dryblingi, wygrywał pojedynki, to potrafił robić już wcześniej. W sobotni wieczór potrafił też przenosić się z piłką w pole karne rywala, wcześniej miał problem z pozyskiwaniem przestrzeni.

Pogoń grała bardzo dobrze, ale tylko w jednej połowie. To był najlepszy futbol, jaki zespół zaprezentował szczecińskiej publiczności w obecnym sezonie. Pogoń nie umiała jednak utrzymać wysokiego poziomu po zmianie stron. Oddała inicjatywę, nie oddała ani jednego celnego strzału, wykonała zaledwie dwa celne podania w pole karne rywala. Nie zagrażała praktycznie wcale.

Sytuacja bardzo podobna do tej w Lubinie. Wtedy też Pogoń świetnie poczynała sobie przed przerwą, uzyskała jednobramkową przewagę, ale po zmianie stron zamiast atakować dalej, postanowiła bronić minimalnej przewagi. W Lubinie się udało, w Szczecinie w konfrontacji z Lechem już nie.

Pogoń nie zasługiwała na pełną zdobycz punktową. Od 70 minuty zwalniała grę, celebrowała otwarcie akcji, opóźniała wznowienie. Nie wyglądało to poważnie i groziło konsekwencjami. Lech wyczuł, że Pogoń nie zamierza kontynuować gry, zależało jej już tylko na utrzymaniu przewagi.

Lech postanowił zaatakować odważniej, coraz więcej problemów z Jóźwiakiem miał Matynia, ale gol padł po stałym fragmencie gry i błędzie świetnie do tej pory dysponowanego Stipicy. Później jeszcze jednym niecelnym strzałem uraczył nas Frączczak, Lech kilka razy niebezpiecznie skontrował i wyglądał na lepiej dysponowanego, żwawiej poruszającego się po boisku.

Szczecinianie utrzymali 6 - punktową przewagę nad Lechem, ale mają coraz większe problemy z wygrywaniem meczu. W ostatnim czasie zdarza im się to sporadycznie. Niepokojące są mocne wahania formy w jednym meczu, dwie różnie rozgrywane połowy, minimalizm i chęć rozstrzygnięcia spotkania jak najmniejszym nakładem sił, głównie broniąc nikłej przewagi. Z Lechem to się nie udało. ©℗ Wojciech Parada 

Fot. R. Pakieser