Roma Ligocka przeżyła Holocaust. Swoje doświadczenia wojenne opisała w książce „Dziewczynka w czerwonym płaszczyku”, która wraz z kolejnymi tytułami „Tylko ja sama” i „Dobre dziecko” tworzy bardzo osobistą trylogię.

Pisarka była wielokrotnie nagradzana, przez wiele lat pracowała jako kostiumolog i scenograf w licznych europejskich teatrach, operach, także w filmie i telewizji. Wydała również cztery tomy felietonów: „Znajoma z lustra”, „Czułość i obojętność”, „Wszystko z miłości” oraz „Księżyc nad Taorminą”. Z kolei „Róża. Obrazy i słowa” to piękny albumowy przewodnik po malarstwie autorki.

Powszechnie znana jest geneza książki „Dziewczynka w czerwonym płaszczyku”. Otóż autorka rozpoznała siebie w postaci z filmu „Lista Schindlera”; stało się to inspiracją do napisania książki, do spisania swoich wspomnień. W „Dziewczynce…” opisała dzieciństwo spędzone w getcie, strach, upokorzenie, śmierć bliskich. W dalszej części przedstawiła swoje powojenne losy: zabawy w towarzystwie kuzyna, Romana Polańskiego, i przyjaciela, Ryszarda Horowitza, przelotną fascynację komunizmem, wejście w świat cyganerii artystycznej Krakowa, przyjaźń z Piotrem Skrzyneckim, liczne romanse, a wreszcie emigrację i karierę w show businessie. Autorka opisała także swoją depresję, będącą rezultatem wojennej traumy, i uzależnienie od leków.

(as, mag)

Fot. Ryszard Pakieser