Nagrody Marszałka Województwa Zachodniopomorskiego „Pro Arte” za wybitne osiągnięcia w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania i ochrony kultury w województwie zachodniopomorskim otrzymali w piątek (6 bm.) podczas uroczystej gali w Operze na Zamku: Cecylia Judek, Renata Teresa Korek, Ryszard Baloń i Szymon Wyrzykowski.
Nagrody „Pro Arte” przyznawane są od 2012 r. Zwycięzców wybiera kapituła konkursu, w skład której wchodzą m.in. dziennikarze szczecińskich mediów. Jak przypomniano podczas uroczystości „dotychczas szacowne grono twórców plastyków, muzyków, tancerzy, fotografów, animatorów kultury, aktorów i instruktorów teatralnych to łącznie 44 osoby”.
– Chciałbym podziękować serdecznie tym z państwa, którzy się przyczynili do tego, że tutaj stoję, przepięknej młodzieży, której prace państwo widzieli. To jest młodzież z Młodzieżowego Domu Kultury w Stargardzie, który skrupulatnie zmierza ku bardzo wysokiej sztuce. Cieszę się, że mogę tam pracować – mówił podczas gali Ryszard Baloń, artysta i pedagog zajmujący się m.in. malarstwem, rysunkiem, grafiką warsztatową, użytkową i komputerową. – Dziękuję tej młodzieży, ale nade wszystko chcę podziękować mojej rodzinie, która cierpliwie zniosła tę moją pracę, którą się zajmuję 60 lat.
Ryszard Baloń nie tylko odebrał nagrodę, ale na ręce Teresy Kaliny, przewodniczącej sejmiku województwa, przekazał swoją pracę „Między niebem a ziemią”.
Nagrodę „Pro Arte” jako wyraz wdzięczności za niespożytą energię, entuzjazm i literacką pasję, w uznaniu cennego dorobku naukowego i publicystycznego, wkład w rozwój i popularyzowanie czytelnictwa, a także dziedzictwa literackiego Pomorza Zachodniego otrzymała Cecylia Judek.
– W kulturze szczecińskiej pracuję od jesieni 1978 r., przyjechałam tu po studiach w Poznaniu, ale pochodzę z Pomorza. Urodziłam się w Łobzie, chodziłam do szkoły podstawowej w Łosośnicy, do liceum w Resku… – mówiła Cecylia Judek. – Najbardziej się cieszę, że ktoś dostrzegł to, co robimy. Jestem bibliotekarką, miałam szczęście, miałam zaszczyt kierować wojewódzką strukturą Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich przez trzy kadencje, oddałam funkcję młodszym, ale wiem, że bibliotekarze nie są doceniani. Czasami słyszymy, że siedzimy, pijemy herbatkę, nawet kiedyś bardzo wysoki urzędnik zapytał, czy nie robimy na drutach… Jesteśmy pośrednikami między wielkim światem wiedzy a naszymi czytelnikami. I to, co zdobędziemy, wiedzę, zbiory, oddajemy naszym czytelnikom. Przy okazji chciałabym zaapelować: przejrzyjcie swoje domowe archiwa po babciach, dziadkach, jeżeli możecie, opiszcie, zastanówcie się, czy ktoś z państwa potomków tego nie wyrzuci. Niech to trafi do naszego archiwum państwowego. To jest wielobarwny portret mieszkańców tych ziem, zasługuje na to, żeby się nie znalazł na śmietnikach.
Nagrodę w uznaniu imponującej i wielowymiarowej działalności na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i mniejszości narodowych, za całokształt twórczości literackiej, artystycznej oraz zaangażowania społecznego na rzecz upowszechniania kultury, a także za wieloletnią inspirującą pracę na rzecz dzieci, młodzieży i lokalnej społeczności przyznano Renacie Teresie Korek.
– Pochodzę z małej wsi pod Trzebiatowem, ojciec i mama przybyli tam z Galicji jako młodzi nauczyciele, dostali nakazy pracy. W miejscowości, w której żyłam i się wychowywałam, spotykałam się z ludźmi z różnych stron, którzy przyjechali na Pomorze. Była to również podróż po różnego rodzaju osobowościach, zachowaniach, po historiach, które ze sobą przywieźli. Pomorze jest pod tym względem wyjątkowe – mówiła Renata Teresa Korek. – W Trzebiatowie jak w soczewce skupiły się różne zjawiska, które były w naszym kraju. Przyjechali tu ludzie z Kresów Wschodnich, przyjechały osoby z Polski Centralnej, przyjechali osadnicy z akcji Wisła, sybiracy, przybyli ludzie z Zachodu jako reemigranci, tworząc tygiel kulturowy. Musieli ze sobą rozmawiać, pracować, siedzieć w jednej ławce, pisali wiersze, piosenki, zakładali zespoły i w centrum mojego zainteresowania są właśnie te postacie, grupy społeczne, opisuję je, chodzę od domu do domu, dzięki czemu wydałam książkę etnograficzną na ten temat.
Szymon Wyrzykowski, dyrektor artystyczny i dyrygent, nagrodę „Pro Arte” otrzymał w uznaniu działalności kulturalnej, artystycznej, muzycznego talentu, pracowitości, za wybitne osiągnięcia w skali międzynarodowej z Chórem Akademickim im. prof. Jana Szyrockiego Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie, rozsławiające Polskę i Pomorze Zachodnie na całym świecie.
– Dyrygent bez chóru nie istnieje, to byłoby kuriozalne, gdybym zaczął dyrygować, nie mając zespołu, który by zechciał słuchać tego, co mam do powiedzenia, do przekazania, więc traktuję tę nagrodę bardzo zbiorowo, tak się razem czujmy, jakbyśmy wspólnie byli nagrodzeni – mówił Szymon Wyrzykowski. – Nie ma też artysty bez rodziny, wielkie ukłony składam na ręce mojej żony i moich dzieci. Waldorff kiedyś mówił o profesorze Szyrockim, że tak jak inni dyrygenci na starość pierniczeją, tak Jan Szyrocki cały czas się rozwija. I to jest dla mnie taka przestroga. 20 lat temu jeden dyrygent powiedział mi: „Pan za bardzo chce, pan za dużo chce, pan się za bardzo spala”. Teraz, wydaje mi się, że jestem w takim momencie, że chcę tyle, ile trzeba i trzymajcie państwo kciuki, żebym na starość nie spierniczał.
Laureaci Nagrody „Pro Arte” otrzymali statuetki, dyplomy oraz gratyfikacje finansowe w wysokości łącznie 60 tys. zł. ©℗
(sd)
