Wykładająca na Uniwersytecie Szczecińskim dr Barbara Elmanowska została laureatką jubileuszowej, X edycji Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza, za swoją powieść „Woliera”. Nagroda, ustanowiona przez radomski samorząd, przyznawana jest debiutującym pisarzom i uchodzi za jedno z czterech najważniejszych wyróżnień literackich w Polsce.
W finale, obok dr Barbary Elmanowskiej, znaleźli się także: Joanna Mazur („Ciepło-zimno”), Monika Muskała („Rondo Rodeo”), Katarzyna Sobczuk („Mała empiria”) oraz Maciej Wnuk („Miejsca odległe”).
– Ujęła nas niespieszność tej powieści, rozwijającej się w wielu retrospekcjach i introspekcjach. Bohaterka powraca do wspomnień najważniejszych związków swojego życia. Kluczowe miejsce wśród nich zajmują relacje z Wandą, kochanką ojca i córki. Najbardziej intrygująca jest jednak sama bohaterka. Polska literatura nieczęsto zajmuje się takimi miłosnymi, łamiącymi wiele tabu uwikłaniami. Elmanowska oddaje z niezwykłą subtelnością i odwagą zmysłowość ciała, pożądanie i ból rozstań. Nie ma w tym zbyt wielu poprzedników ani poprzedniczek w polskiej tradycji literackiej – mówiła, cytowana przez portal booklips, prof. Ewa Graczyk, przewodnicząca kapituły nagrody.
Laureatka otrzymała nagrodę główną – 40 000 złotych, statuetkę oraz lornetkę, czyli gombrowiczowski symbol twórczej uważności wobec świata.
Autorka napisała w mediach społecznościowych: „Był taki czas, gdy myślałam, że każdy nominowany dostaje lornetkę i się na nią cieszyłam. Potem dowiedziałam się, że tylko laureaci i rezydenci. Wtedy zaczęłam o lornetce marzyć. Bo jest to dość niezwykły prezent podczas imprezy literackiej. Przyda się do oglądania ptaków, Księżyca, czy rozpędzających się po jeziorze szkwałów. To wspaniałe, że istnieje ta nagroda. To ważne w tak pełnej wątpliwości pracy jaką jest pisanie. Gratuluję wszystkim nominowanym, Wasze książki są ważne i piękne i wszystkim będę je polecać”.
Organizatorami nagrody są prezydent Radomia oraz Muzeum Witolda Gombrowicza. Honorowy patronat sprawuje Rita Gombrowicz. ©℗
(as)
