Realizacja projektu Baltic Pipe weszła w kolejny etap. GAZ-SYSTEM przekazał wykonawcy tereny pod budowę miejsc lądowania gazociągu podmorskiego w Polsce oraz w Danii. W obu krajach nastąpiło to zgodnie z zakładanym harmonogramem. Gazociąg podmorski połączy ze sobą gminy Rewal w Polsce oraz Faxe w Danii. Podczas prowadzonych prac budowlano-montażowych stosuje się nowoczesne i sprawdzone technologie, wykorzystując przy tym materiały najwyższej jakości i najlepsze systemy zabezpieczeń. Wszystko w trosce o ochronę środowiska oraz bezpieczeństwo i niezawodność przesyłu gazu ziemnego.
Projekt Baltic Pipe składa się z pięciu elementów: gazociągu na dnie Morza Północnego, rozbudowy systemu przesyłowego w Danii, tłoczni gazu na wybrzeżu największej duńskiej wyspy Zelandia, gazociągu na dnie Morza Bałtyckiego pomiędzy Danią a Polską oraz rozbudowy polskiego systemu przesyłowego. Za realizację trzech pierwszych komponentów odpowiedzialny jest duński operator Energinet, natomiast za dwa pozostałe – polski Operator Gazociągów Przesyłowych GAZ-SYSTEM.
Jest to strategiczny projekt, który ma na celu utworzenie nowej drogi dostaw gazu ziemnego z Norwegii na rynki duński i polski oraz do krajów sąsiednich. Wzmocni bezpieczeństwo energetyczne Polski i Europy Środkowo-Wschodniej, a także przyczyni się do wzrostu konkurencyjności polskiego rynku gazu. Umożliwi od października 2022 roku sprowadzanie gazu ze złóż na Norweskim Szelfie Kontynentalnym. Gazociąg będzie mógł co roku transportować 10 mld m sześc. gazu ziemnego do Polski oraz 3 mld m sześc. tego surowca z Polski do Danii.
W obu miejscach lądowania gazociągu podmorskiego będą realizowane prace związane z drogami dojazdowymi do placów budowy. Wykonawca w najbliższym czasie przygotuje także oba place budowy: m.in. zagospodaruje i ogrodzi teren, zamontuje niezbędne instalacje oraz wykona przyłącza do sieci infrastruktury technicznej na potrzeby budowy.
Kolejny krok to budowa tuneli podziemnych. Zarówno w Polsce, jak i w Danii gazociąg zostanie umieszczony w podziemnej obudowie betonowej (wykonanej metodą mikrotunelingu). Dzięki poprowadzeniu rurociągu podmorskiego pod linią brzegową oraz plażą i klifem zminimalizowany zostanie ewentualny wpływ inwestycji na otoczenie. Brzeg morski, a także pas wydm oraz klif pozostaną nienaruszone. Prace te, jak i samo układanie gazociągu odbędą się więc bez ingerencji w cenne przyrodniczo tereny.
– Wykonawcą gazociągu podmorskiego oraz miejsc jego połączenia z infrastrukturą lądową jest firma Saipem Limited – podał GAZ-SYSTEM. – Wykonawca rozpoczął już przedmontażowe badania dna morskiego na Morzu Bałtyckim. Prace te realizowane są wzdłuż trasy przyszłego gazociągu podmorskiego.
Budowa elementów projektu Baltic Pipe jest regulowana przez szereg aktów prawnych. GAZ-SYSTEM posiada wszystkie ostateczne decyzje administracyjne wydane przez władze w Polsce, w tym o środowiskowych uwarunkowaniach, lokalizacyjne oraz pozwolenia na budowę. Skompletowano też pozwolenia i zgody na budowę wydane przez władze w Danii i Szwecji.
Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska (RDOŚ) w Szczecinie 25 listopada 2019 roku wydała decyzję środowiskową dla tej części gazociągu podmorskiego, która powstanie w polskiej części Morza Bałtyckiego. Gazociąg zostanie wyprowadzony na ląd w rejonie miejscowości Pogorzelica w gminie Rewal. Na potrzeby wydania decyzji środowiskowej został przygotowany raport oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, w którym uwzględniono wyniki wielomiesięcznych, szczegółowych badań środowiskowych, geofizycznych i geotechnicznych. Pozwolenie wydane przez RDOŚ obejmuje trzy elementy: stację zaworową w rejonie miejscowości Niechorze i Pogorzelica (gmina Rewal), odcinek kończący gazociąg podmorski w rejonie plaż w Niechorzu i Pogorzelicy, który przebiegać będzie w podziemnym tunelu, oraz gazociąg ułożony na dnie Morza Bałtyckiego w polskich obszarach morskich o łącznej długości około 56 km.
Ze względu na międzynarodowy charakter projektu, przygotowana została również transgraniczna ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, wskazująca w jakim stopniu działania prowadzone w każdym z krajów mogą oddziaływać na państwa sąsiednie. Projekt podlegał więc zarówno krajowym, jak i międzynarodowym, wynikającym z konwencji z Espoo, konsultacjom społecznym, które zakończono rok temu. Przeprowadzono również szereg otwartych spotkań informacyjnych, w których mogli wziąć udział wszyscy zainteresowani.
Z raportu oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko wynika, że potencjalne oddziaływania będą niewielkie lub nieistotne, często o charakterze lokalnym. Nie wpłyną w sposób znacząco negatywny na integralność, spójność i przedmiot ochrony obszarów Natura 2000 na morzu i na lądzie.
Do kluczowych czynności minimalizujących oddziaływanie na otoczenie i środowisko należy zaliczyć wybór optymalnego czasu prowadzenia prac budowlanych w zakresie wyjścia rurociągu na ląd, tak aby ograniczyć uciążliwość robót budowlanych w sezonie turystycznym. To również optymalizacja trasy, czyli omijanie obiektów podwodnych oraz miejsc o szczególnych walorach przyrodniczych i turystycznych, a także zabezpieczanie rurociągu przed uszkodzeniami – np. poprzez ułożenie pod dnem morskim w miejscach szczególnie wrażliwych. Kolejnymi są ograniczenie obszaru zamkniętego dla ruchu statków jedynie do aktualnego miejsca układania rurociągu oraz wyprowadzenie go na ląd bez przekopywania plaży i wydm.
W celu ochrony środowiska naturalnego GAZ-SYSTEM przedsięwziął w Polsce i Danii szereg rozwiązań, które do minimum ograniczać będą wpływ gazociągu podmorskiego na otoczenie. Po stronie polskiej, w rejonie Pogorzelicy, zastosowana będzie technologia bezwykopowa, przy pomocy której zostanie zbudowany niewielki tunel pod linią brzegową, co zminimalizuje wpływ odcinka gazociągu przybrzeżnego na otoczenie. Dzięki temu wydmy oraz klif pozostaną nienaruszone. Prace te, jak i samo układanie gazociągu, odbędą się więc bez ingerencji w cenne przyrodniczo tereny.
W Polsce tą metodą zostanie wybudowane ok. 600 metrów gazociągu przybrzeżnego. Od wyjścia na ląd z tunelu pod brzegiem morza gazociąg znajdować się będzie pod ziemią i po zakończeniu prac budowlanych nie będzie widoczny. Otwór wywiercony zostanie przy użyciu maszyny do wiercenia tuneli (z ang. Tunnel Boring Machine – TBM) posiadającej w pełni obrotową głowicę wiertniczą. W miarę postępów wiercenia, od strony komory startowej do otworu przeciskane będą odcinki rury betonowej, tworzącej stałą obudowę tunelu. Jest to tzw. metoda przeciskania rur (z ang. pipe jacking).
Biorąc pod uwagę średnicę rurociągu oraz warunki w obszarze budowy, przewidziano wykonanie tunelu o minimalnej średnicy wewnętrznej 2000 mm (zewnętrznej – 2500 mm).
Analiza uwarunkowań geologicznych pozwoliła na wybranie lokalizacji wyjścia mikrotunelu w odległości ok. 400 metrów od linii brzegu, natomiast szyb startowy tunelu zlokalizowany zostanie 200 m od brzegu, w głąb lądu, co daje całkowitą długość tunelu wynoszącą ok. 600 metrów. Tak umiejscowiony początek i koniec tunelu oraz wybrana metoda wykonania tej części inwestycji pozwoli na nieingerowanie w szczególnie wrażliwy krajobraz plaży i klifów.
Drążenie prowadzone będzie od szybu startowego, pod linią brzegową i dnem morskim, do miejsca zakończenia tunelu w dnie. Na końcu tunelu, tj. pod wodą, TBM zostanie odkopana, podniesiona z dna morskiego na specjalną barkę dźwigową (lub dźwig mobilny na barce roboczej) i przetransportowana do portu.
Podmorski rurociąg zostanie wciągnięty do tak przygotowanego tunelu i wyprowadzony nim na ląd.
Pomoże w tym specjalistyczny statek do instalacji rurociągów podmorskich, zakotwiczony na płyciźnie. Gazociąg będzie spawany z segmentów na pokładzie, zaś tak powstający przewód gazociągu zostanie wciągnięty na brzeg za pomocą wciągarki znajdującej się na lądzie. Do przeciągania ma być wykorzystana lina stalowa o odpowiedniej średnicy i wytrzymałości, która zostanie zainstalowana w tunelu przed rozpoczęciem montażu gazociągu.
(ek)
Fot. Piotr BARAŃSKI
Na zdjęciu: Fragment terenu budowy Baltic Pipe w rejonie Pogorzelicy.
Wyłączną odpowiedzialność za treść publikacji ponosi jej autor. Unia Europejska nie odpowiada za ewentualne wykorzystanie informacji zawartych w takiej publikacji.
