Port żeglarski w Trzebieży. Kiedyś mieścił się tu słynny Centralny Ośrodek Żeglarski, który jednak nie przetrwał transformacji i popadł w ruinę. Dziś, po modernizacji w „Marinie Trzebież” działa fundacja zarządzająca portem i prowadząca żeglarską działalność szkoleniową. Cały dochód Fundacji Port Jachtowy Trzebież jest przeznaczany na rozbudowę mariny oraz na wsparcie dla projektów żeglarskich.
W czerwcu ubiegłego roku w porcie zakończone zostały wszystkie roboty budowlane. Wykonawca przekazał obiekt do eksploatacji praktycznie na początku sezonu żeglarskiego. Zakres wykonanych robót obejmował przebudowę nabrzeża północnego ze slipem, budowę pomostu osłonowego typu falochronowego w basenie A i B, modernizację nabrzeża zachodniego, budowę 2 pomostów pływających w basenie B, wyposażenie nabrzeży w punkty poboru wody pitnej i energii elektrycznej wraz z oświetleniem pomostów, pogłębianie basenów jachtowych do głębokości 2,50 m, modernizację budynku administracyjno-socjalnego, utwardzenie placu do zimowania jachtów, budowę punktu odbioru ścieków i wód zaolejonych ze zbiornikiem na wodę, stanowisko mycia jachtów z odwodnieniem i separatorem, modernizację infrastruktury podziemnej, w tym kanalizacji sanitarnej i deszczowej oraz wykonanie nowego przyłącza wodociągowego, budowa ogrodzenia i oświetlenia terenu, budowę altany dla żeglarzy oraz wykonanie systemu monitoringu, a także zakup sprzętu technicznego i modernizacja osprzętu do obsługi porządkowej i transportu jachtów.
Marina Trzebież oferuje dzisiaj 91 miejsc postojowych dla jachtów. Port osłonięty jest obecnie ze wszystkich stron przed wiatrem. Dawna uciążliwość postoju przy wiatrach północnych została wyeliminowana przez przedłużenie północnego falochronu osłonowego oraz instalację pomostów falochronowych. To sprawia, że jest dziś najbezpieczniejszym portem schronienia na Zalewie Szczecińskim.
Z powodu pandemii koronawirusa COVID-19 kończący się rok był dla mariny w Trzebieży wyjątkowo trudny. Zakaz żeglugi i wyłączenie z użytkowania marin jachtowych odbiło się na sytuacji finansowej fundacji zarządzającej przystanią. Administrator mariny zmuszony został do podjęcia trudnych decyzji personalnych i czasowo ograniczył zatrudnienie w marinie.
Marina nie została jednak bez opieki. Część etatowych pracowników zrezygnowała z wynagrodzenia.
(r.)
