Zmarła Helena Raszka, jedna z najbardziej znanych pisarek związanych ze Szczecinem. Zamieszkała w naszym mieście w 1951 roku. Jako poetka zadebiutowała w 1956 roku na łamach tygodnika „Ziemia i Morze” wierszem "Drogi". W 1959 roku opublikowała swój pierwszy tomik wierszy zatytułowany "Okruchy bursztynu". Kolejne tomiki wydawała do 1970 roku. Po strajkach stoczniowców w styczniu 1971, w którym brał udział jej mąż, utwory poetki zostały objęte częściowym zakazem publikacji. Sama przez długie lata nie zgadzała się na publikację tomików poetyckich ze względu na ingerencję cenzury.
W ciągu ponad pięćdziesięcioletniej działalności literackiej swoje wiersze drukowała w prasie lokalnej i ogólnopolskiej, m.in. w „Arkuszu”, „Autografie”, „Gazecie Lwowskiej”, „Literaturze”, „Morzu i Ziemi” „Odrze”, „Poezji”, „Pograniczach”, „Pomeranii”, „Spojrzeniach”, „Toposie”, „Twórczości”, „Tygodniku Solidarność” i w „Życiu Literackim”. Publikowała także w drugim obiegu, m.in w „Obrazie” i „Kulturze Niezależnej”. Współtworzyła Ogólnopolski Festiwal Poezji Współczesnej im. K. I. Gałczyńskiego, a w latach 1968-1969 była przewodniczącą Komitetu Organizacyjnego tej imprezy.
W 1996 roku została uhonorowana Nagrodą Artystyczną Miasta Szczecina.
Wydał takie tomy jak m.in. "Miłość", "Głosy w przestrzeni" czy "Imię własne".
(as)
Fot. Dariusz GORAJSKI
